Eerlijkheid ten opzichte van de natuur
Onze wereld is talloze keren vernietigd, maar de natuur blijft vragen om respect en eerlijkheid. De bossen van vroeger, imposant en eeuwenoud, zijn vervangen door jonge bomen die nauwelijks een schaduw werpen van wat ooit was. De bodem, rivieren en lucht zijn vervuild door oorlogen, industrie en nalatigheid. Zelfs onze kust, zoals in Zeebrugge, herbergt stille getuigen van vergane tijden: wrakken, afval en gif. De natuur draagt onze littekens, maar hoe lang nog?
De politiek lijkt vergeten wie ze zou moeten dienen. Terwijl de machtigen hun zakken vullen, blijft de stijgende zeespiegel een ongemakkelijke stilte. Geen plannen, geen oplossingen – slechts schijnoplossingen en het najagen van winst. Maar het probleem ligt niet alleen bij hen; het ligt ook bij ons. Elke vervuilende actie, elke onverschilligheid versterkt de schade.
Eerlijkheid ten opzichte van de natuur begint bij erkennen wat we hebben verloren en wat we terug moeten geven. Het gaat niet alleen om herstel, maar ook om verantwoordelijkheid. De natuur is niet ons bezit, maar onze bondgenoot. Zonder haar overleven we niet.
Dit is geen oproep tot passiviteit, maar tot actie. Plant bomen, herstel wat vernietigd is, en wees bewust van je impact. Eerlijkheid vraagt meer dan woorden; het vraagt moed om te veranderen. Als we niet nu handelen, zullen we de prijs betalen met alles wat we koesteren. De natuur is niet onze vijand, maar onze spiegel – laten we haar met respect behandelen.
Lees Meer