In het land van Oekraïne, zo ver en zo wijd,
Is er een oorlog gaande, met niemand die het begrijpt.
Er zijn oligarchen en maffiosi, die op de achtergrond strijden,
Maar wie er wint of verliest, lijkt niemand te leiden.Sommige zeggen dat de Russische maffia erbij betrokken is,
Met handel in wapens en drugs, en een blik vol gemis.
Maar anderen beweren dat het een kwestie is van extreme groepen,
Die de rust en vrede van Oekraïne willen snoepen.En dan is er nog de Russische regering,
Die wordt beschuldigd van betrokkenheid en misleiding.
Maar wie heeft het bij het rechte eind,
Als iedereen probeert hun eigen standpunt te verfijnen?Misschien moeten we een andere benadering kiezen,
En dansen tot de ochtendzon ons doet herleven.
Misschien kunnen we samenwerken om de vrede te herstellen,
En onze verschillen opzij zetten, onze harten te verzachten en te verzellen.Misschien moeten we de regels van het spel veranderen,
En luisteren naar de stemmen van degenen die ons zouden kunnen veranderen.
Misschien moeten we kijken naar de wereld door een andere lens,
En de complexiteit van deze kwestie in onze harten en geesten verwerken.Dus laten we dansen, hand in hand,
En de magie van deze aarde begrijpen, dit land.
Laten we ons hart openen en ons verstand bevrijden,
En werken aan vrede in Oekraïne, deze oorlog vermijden.
Chaos en onzekerheid
Gerelateerde Berichten
Gerookt en Wel
Jean-Pascal Salomez verkent in deze poëtische tekst de dunne grens tussen absurditeit en verlies. Met rauwe en indringende beeldspraak roept hij een surrealistisch tafereel op dat speelt met tegenstellingen: de zwaarte van een urneketting die wiebelt, en de onverschilligheid van een teken dat uitblijft.
De tekst begint met een wrang en bijna komisch beeld – een urneketting, bungelend tussen de heuvels van een kleine zus – en ontvouwt zich tot een diepere reflectie over stilte, herinnering en de vluchtigheid van het bestaan. “Veel blabla, veel dada,” zegt de verteller, terwijl hij woorden laat klotsen als rook tegen een verzonnen hemel. Deze woorden zijn niet zomaar luchtig, maar symboliseren een absurde dans van betekenis en betekenisloosheid, waarin verlies en vergeten hand in hand gaan.
Het werk zet de lezer aan het denken over hoe we gewicht, zowel letterlijk als figuurlijk, ervaren. De sloeber, een terugkerend personage, lijkt het gewichtsloze symbool van veerkracht – zij zwijgt, voelt het gewicht maar niet de pijn, en confronteert ons met de vraag wat een laatste handtekening werkelijk betekent.
Met een dadaïstische kern, waarin ernst en speelsheid elkaar uitdagen, nodigt Gerookt en Wel uit tot interpretatie. Het is geen klaagzang, maar een creatieve ontsnapping, een anti-concept dat het absurde van het alledaagse omarmt. Een werk dat siddert in stilte en blijft hangen – gerookt en wel.
Lees MeerHet Jaaroverzicht Gedicht
De drie gedichten in deze bundel vormen samen een krachtig jaaroverzicht dat persoonlijke reflectie, maatschappelijke waarneming en hoop centraal stelt. Elk gedicht is op zijn eigen manier een weerspiegeling van de uitdagingen, emoties en inzichten die het afgelopen jaar hebben gekleurd. Ze belichten zowel de innerlijke wereld van de schrijver als bredere thema’s die ons allemaal raken.
Het eerste gedicht, met een sterk dadaïstische toon, nodigt de lezer uit om het alledaagse los te laten en de wereld door een nieuwe, speelse lens te bekijken. Het weerspiegelt de verwarring en de absurditeit van het moderne leven, maar benadrukt ook het belang van individualiteit en creativiteit.
Het tweede gedicht waarschuwt voor dreigende conflicten en de impact van oorlogen, zowel extern als intern. Terwijl het oproept tot waakzaamheid tegenover destructieve krachten in de wereld, eindigt het met een hoopvolle noot: vrede begint bij onszelf. Innerlijke rust en harmonie zijn essentieel om te voorkomen dat de strijd van buitenaf ons van binnen verwoest.
Het derde gedicht is een jaaroverzicht dat reflecteert op belangrijke gebeurtenissen, momenten van groei en bewustwording. Het benadrukt de waarde van hoop en het vermogen om in het licht van uitdagingen toch vooruit te blijven kijken.
Samen vormen deze gedichten een reis door verwondering, waarschuwing en reflectie, met als kernboodschap dat we altijd kunnen streven naar een betere, vreedzamere toekomst, zowel in de wereld als in onszelf.
Lees Meer