De neus danst op het ritme van de wind,
Gele bananenbomen dansen in de verte,
De lucht is gevuld met de geur van regenboogstof,
En de aarde trilt onder de voeten van de reiziger.Een roze vogel vliegt voorbij met een krokodillenbek,
Terwijl een blauwe kikker op de wolken springt,
Een lachende maan kijkt neer vanuit de hemel,
En de zee golft op de tonen van een onzichtbaar lied.De neus danst op het ritme van de wind,
Gele bananenbomen dansen in de verte,
De lucht is gevuld met de geur van regenboogstof,
En de aarde trilt onder de voeten van de reiziger.De lucht wordt groen en de zon wordt paars,
Terwijl een olifant op eenwieler voorbijgaat,
Een vis draagt een smoking en speelt gitaar,
En een regen van theepotten valt uit de lucht.De neus danst op het ritme van de wind,
Gele bananenbomen dansen in de verte,
De lucht is gevuld met de geur van regenboogstof,
En de aarde trilt onder de voeten van de reiziger.En zo gaat de dans van de neus verder,
Doorheen het surrealistische landschap,
Een bizarre en betoverende reis,
Langs de dansende neus van de gele bananenboom.
De Dansende Neus van de Gele Bananenboom
Gerelateerde Berichten
Dromen en Bedrogen Werkelijkheden
“Dromen en Bedrogen Werkelijkheden” is een poëtische verkenning van de dualiteit tussen dromen en realiteit. Het gedicht schetst een beeld van een verborgen wereld waarin dromen en illusies samensmelten met de harde werkelijkheid. In deze wereld fungeren dromen als lichtpuntjes in de duisternis, maar worden ze ook bedreigd door de schaduwen van bedrog die zich subtiel vermengen met de realiteit.
De dichter portretteert deze verborgen wereld als een mysterieus domein waarin dromen gedijen maar ook kwetsbaar zijn voor bedrog. Illusies worden voorgesteld als schimmige figuren die dansen in het licht, wat resulteert in een complexe weergave van de menselijke psyche. Het gedicht benadrukt de eeuwige strijd tussen dromen en bedrog, waarbij de werkelijkheid vaak verdraaid en misvormd wordt.
Desondanks blijft de verborgen wereld een bron van inspiratie en verlangen, waarin de mens voortdurend op zoek is naar betekenis en waarheid. Het gedicht verkent de cyclus van hoop en teleurstelling die gepaard gaat met het najagen van dromen in een wereld van bedrog. Door deze complexe dans van dromen en realiteit weeft het leven zijn intrigerende patroon, waarin de mens zijn weg zoekt te midden van licht en duisternis.
Lees MeerVelden van Vernietiging
Het gedicht “Velden van Vernietiging” schildert een duister tafereel waarin destructie en eenzaamheid samenkomen. In de nachtelijke schaduwen ontvouwen zich velden getekend door vernietiging, een reflectie van de menselijke vloek. De woorden weven een beeld van doordachte destructie, waar een dictator, vol bewondering, langs kraters loopt die gevuld zijn met de haat van anderen. Elk detail draagt bij aan de melancholie van de menselijke conditie.
De auteur beschrijft de dictator als een meester van onderdrukking, trots bewonderend langs de paden van verderf. De kraters, littekens van een duister verleden, herinneren aan een hoge prijs betaald in tranen en verlies. Het gedicht roept op tot reflectie over de kostbare menselijkheid die verloren is gegaan in deze velden van vernietiging.
De nachtelijke stilte weerklinkt met een echo van spijt, en het gedicht benadrukt het verlangen naar een hoopvolle toekomst, weg van de duistere velden, naar een oord van vreedzaam herstel. De woorden roepen op tot een nieuw morgenrood, een symbolische overgang van de duisternis naar een beloftevolle dag.
Lees Meer