In het diepste van mijn wezen,
Klopt het verlangen om te weten.
De zoektocht naar de waarheid,
Leidt mij door het leven heen.

Mijn geest reikt naar het hoogste,
Naar de wijsheid van het zijn.
Maar mijn ziel wordt ook omringd,
Door twijfel en pijn.

De kennis die ik vergaar,
Is als een stromende rivier.
Maar soms is het water troebel,
En is het moeilijk te bevatten hier.

Toch blijf ik vastberaden,
Om te ontdekken wat er is.
Want in de zoektocht naar betekenis,
Vind ik de essentie van dit bestaan, juist in dit gemis.

De waarheid is als een diamant,
In de duisternis verborgen.
Maar als ik hem eenmaal vind,
Schijnt hij als de ochtendzon van morgen.

Zo blijf ik mijzelf verrijken,
Met kennis en ervaringen.
En in mijn zoektocht naar betekenis,
Vind ik uiteindelijk de zin van al deze dingen.

De cyclussen van het leven,
Openbaren de werkelijkheid.
Een onlosmakelijke eenheid,
Een losjes onsamenhangend geheel van menselijke kennis.

De echo is hoorbaar,
Een absoluut wezenlijke betekenis onthuld.
Voorafgaand beschouwd,
Doorzichtige uitdrukkingen gangbaar toegevoegd.

Donkerte waterdun omhuld,
Ogenblikkelijk zuigend eb in woestenij.
De parabel slacht de schapen,
Verblindt de gewonden.

Ik ben de weg, de waarheid, de betekenis.
In mijn zoektocht naar de essentie van het bestaan.
Door de cyclussen van het leven,
Wordt de werkelijkheid onthuld en openbaart zich de waarheid.