Img 0027

Bloemen in hun haar, vrij van gevaar.

 

De blommenkinders dansen met hun stiletto’s in hun hand,
Maar plotseling verandert alles in een surrealistisch land,
De bloemen worden levende wezens, de lucht kleurt groen en blauw,
En de wolken worden als tapijten waarop we dansen op de maat van de muziek

De surreële  geest waart rond In de blommenkinderen,
Waar de werkelijkheid vervaagt en verdwijnt,
En dromen en waanbeelden verschijnen.

De geur van wierook en patchouli omhult ons als een deken,
En we slingeren ons als acrobaten aan de touwen van onze verbeelding,
De kleuren exploderen als vuurwerk in onze geest,,
En we creëren onze eigen realiteit, zonder angst of beperkingen

Een klok die smelt als zachte was,
Een appel die zweeft voor je neus,
Een zee van klokken die rinkelen als glas,
Een pijp die geen pijp meer is, want dat is geen keus

In deze surrealistische wereld van vrije geesten,
Wordt de werkelijkheid op z’n kop gezet,
En zijn de grenzen van wat kan en mag verdwenen,
Zodat de verbeelding vrij spel krijgt en pret

Blommenkinders leg die stiletto’s eens weg,
Vergeet toch die bloedige taferelen,
Laat de surrealistische wereld je verwelkomen,
Waar geuren en kleuren je zintuigen strelen,
En de droomwereld en de werkelijkheid versmelten.