Als ik zou kunnen dromen

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• januari 16, 2025
• 2 minutes Read

Gerookt en Wel

Jean-Pascal Salomez verkent in deze poëtische tekst de dunne grens tussen absurditeit en verlies. Met rauwe en indringende beeldspraak roept hij een surrealistisch tafereel op dat speelt met tegenstellingen: de zwaarte van een urneketting die wiebelt, en de onverschilligheid van een teken dat uitblijft.

De tekst begint met een wrang en bijna komisch beeld – een urneketting, bungelend tussen de heuvels van een kleine zus – en ontvouwt zich tot een diepere reflectie over stilte, herinnering en de vluchtigheid van het bestaan. “Veel blabla, veel dada,” zegt de verteller, terwijl hij woorden laat klotsen als rook tegen een verzonnen hemel. Deze woorden zijn niet zomaar luchtig, maar symboliseren een absurde dans van betekenis en betekenisloosheid, waarin verlies en vergeten hand in hand gaan.

Het werk zet de lezer aan het denken over hoe we gewicht, zowel letterlijk als figuurlijk, ervaren. De sloeber, een terugkerend personage, lijkt het gewichtsloze symbool van veerkracht – zij zwijgt, voelt het gewicht maar niet de pijn, en confronteert ons met de vraag wat een laatste handtekening werkelijk betekent.

Met een dadaïstische kern, waarin ernst en speelsheid elkaar uitdagen, nodigt Gerookt en Wel uit tot interpretatie. Het is geen klaagzang, maar een creatieve ontsnapping, een anti-concept dat het absurde van het alledaagse omarmt. Een werk dat siddert in stilte en blijft hangen – gerookt en wel.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• december 31, 2024
• 5 minutes Read

Het Jaaroverzicht Gedicht

De drie gedichten in deze bundel vormen samen een krachtig jaaroverzicht dat persoonlijke reflectie, maatschappelijke waarneming en hoop centraal stelt. Elk gedicht is op zijn eigen manier een weerspiegeling van de uitdagingen, emoties en inzichten die het afgelopen jaar hebben gekleurd. Ze belichten zowel de innerlijke wereld van de schrijver als bredere thema’s die ons allemaal raken.

Het eerste gedicht, met een sterk dadaïstische toon, nodigt de lezer uit om het alledaagse los te laten en de wereld door een nieuwe, speelse lens te bekijken. Het weerspiegelt de verwarring en de absurditeit van het moderne leven, maar benadrukt ook het belang van individualiteit en creativiteit.

Het tweede gedicht waarschuwt voor dreigende conflicten en de impact van oorlogen, zowel extern als intern. Terwijl het oproept tot waakzaamheid tegenover destructieve krachten in de wereld, eindigt het met een hoopvolle noot: vrede begint bij onszelf. Innerlijke rust en harmonie zijn essentieel om te voorkomen dat de strijd van buitenaf ons van binnen verwoest.

Het derde gedicht is een jaaroverzicht dat reflecteert op belangrijke gebeurtenissen, momenten van groei en bewustwording. Het benadrukt de waarde van hoop en het vermogen om in het licht van uitdagingen toch vooruit te blijven kijken.

Samen vormen deze gedichten een reis door verwondering, waarschuwing en reflectie, met als kernboodschap dat we altijd kunnen streven naar een betere, vreedzamere toekomst, zowel in de wereld als in onszelf.