• Jean-Pascal Salomez
• Anarchie
• ART-
• maart 11, 2025
• 22 minutes Read

Weeral een Dialoog Tussen Die Twee, Nietzsche en Dada: De Chaos van Creatie

De tegenstelling tussen Nietzsche en Dada, evenals tussen Kant en Dada, roept fundamentele vragen op over de aard van chaos, vrijheid en creatie. In mijn werk sluit ik me aan bij de Dadaïstische benadering, die chaos niet als een middel ziet om een hogere orde te bereiken, zoals Nietzsche doet met zijn concept van de “Übermensch”, maar juist chaos omarmt als het doel op zich. Voor Dada is chaos de ware vrijheid, een ruimte waar creatie niet wordt gedwongen door logica of structuur. Dit komt overeen met mijn streven om in mijn kunst de pure ervaring van het moment vast te leggen, zonder de grenzen van traditionele vormen of verwachtingen.

Wat betreft Kant en Dada, verwerpt Dada de rationele vrijheid die Kant voorstaat. Kant gelooft dat echte vrijheid alleen mogelijk is binnen de grenzen van de rede en structuur, maar Dada ziet deze structuren juist als belemmeringen voor ware vrijheid. In mijn werk zie ik de vrijheid die voortkomt uit het breken van rationele kaders en het omarmen van het absurde en irrationele als de ware bevrijding. Voor Dada is vrijheid geen gecontroleerde ruimte, maar een spontane, niet-geordende handeling die buiten de logica van het denken valt.

In de reflectie op mijn eigen werk en filosofie zoek ik geen hogere orde of controle, maar wil ik de chaos zelf omarmen als de bron van creatie en vrijheid. Mijn kunst komt voort uit de spontane, ongebonden ervaring van het absurde en niet-georganiseerde. Chaos is voor mij geen overgang naar iets beters, maar de essentie van creatie, een afwijzing van de maatschappelijke normen en verwachtingen. Dit biedt de ruimte om nieuwe betekenissen te ontdekken, zonder de druk van een rationele of logische ordening.

Deze benadering van chaos als vrijheid sluit aan bij mijn streven naar een samenleving waarin regels niet bepalend zijn voor creatie of vrijheid, maar waarin juist het ongebonden en absurde centraal staan. Dit vormt ook de basis van mijn visie op heerschappij, gemeenschapszin en de vrijheid die ik wil onderzoeken in mijn werk en in de themadagen die ik organiseer. De vraag is: moet chaos geordend worden om naar iets beters te leiden, of is chaos zelf het uiteindelijke doel, de ultieme vrijheid?

• Jean-Pascal Salomez
• JPS
• Over Dictatuur
• maart 8, 2025
• 11 minutes Read

Machiavelli’s De Heerser: Het Onveranderlijke Spel van Macht, Manipulatie en het Plebs

Het is een interessante en toch verontrustende observatie. De Heerser van Machiavelli is inderdaad een werk dat uitnodigt tot reflectie over macht, manipulatie en de complexiteit van heerschappij. Mijn visie is dat het boek een duidelijke overheersing van het plebs tentoonstelt en dat het de hedendaagse dictator nu al voorspelbaar maakt. Dit biedt voor mij een dieper inzicht in de mechanismen van machtsstructuren en hun onvermijdelijke herhaling in de geschiedenis.

Machiavelli’s De Heerser was niet enkel bedoeld als advies voor machthebbers, maar eerder als een manier om zichzelf in de gunst te spelen bij de heersers van zijn tijd, vooral de Medici-familie. Hij schreef niet om hen te onderwijzen over de juiste manier van heersen, maar om zijn eigen positie te verbeteren en te overleven in een tijd van politieke onzekerheid. Dit maakt zijn werk voor mij eerder een vorm van vleierij dan een kritische analyse. Hij speelde met zijn eigen leven en hoopte door zijn lofdichten en strategische adviezen zijn welvaart en invloed te herstellen.

Dit zegt voor mij veel over de heersers zelf. Machiavelli’s benadering onthult de zwakte van machthebbers die handelen uit onzekerheid en gebrek aan vertrouwen in hun eigen kracht. Als zij werkelijk geloofden in hun eigen capaciteiten en principes, zouden ze niet afhankelijk zijn van vleiers zoals Machiavelli. In plaats daarvan zouden zij handelen vanuit een diepere, authentieke kennis van zichzelf en de wereld om hen heen. Het toont voor mij de fragiliteit van het machtsmechanisme en hoe degenen die het beheren vaak de meest complexe strategieën moeten bedenken om hun status te behouden. Het verlangen naar macht wordt dan voor mij niet gekarakteriseerd door overtuiging in eigen kunnen, maar door angst en onzekerheid over het verlies ervan. Machiavelli werd voor mij een product van die onzekerheid, niet slechts een criticus van het systeem, maar een speler erin.

De heersers geloofden Machiavelli, omdat hij hen precies vertelde wat ze wilden horen – niet de waarheid of morele wijsheid, maar de harde realiteit van hoe ze hun macht konden behouden. Zijn werk was dus voor mij geen abstracte filosofie, maar een praktische gids voor overleven en winnen in een politiek landschap vol geweld, bedrog en onzekerheid. Machiavelli begreep dat machthebbers niet gebaat waren bij idealistische theorieën, maar bij concrete strategieën die hen konden helpen om hun positie te verstevigen. Het feit dat zijn werk werd opgepikt door de machthebbers, wijst voor mij op een dieperliggende waarheid: ze waren bereid te luisteren naar iemand die hun eigen morele ambiguïteiten begreep en hen de middelen gaf om die ambiguïteit in hun voordeel te gebruiken.

• Jean-Pascal Salomez
• Anarchie
• DaDa
• december 5, 2024
• 5 minutes Read

Waarom? Het Vragend Vlak in een Wereld van Macht

Jean-Pascal Salomez’s artikel “Waarom? Het Vragend Vlak in een Wereld van Macht” onderzoekt de paradoxen van macht en de eeuwige vraag “waarom”. Vanuit een dadaïstisch perspectief beschouwt Salomez figuren zoals Poetin niet als individuen, maar als symbolen van macht en manipulatie. Hij stelt vragen over het doel van macht en suggereert dat de energie die wordt gebruikt voor controle en chaos, in plaats daarvan kan worden ingezet voor creativiteit en liefde.

Salomez betoogt dat de vraag “waarom” geen rechtvaardiging voor macht zou moeten zijn, maar een kans voor transformatie. Hij ziet chaos niet als een vijand, maar als een mogelijkheid om iets nieuws en moois te creëren. Het artikel roept op tot een collectieve inspanning om de wereld opnieuw vorm te geven, weg van controle en richting een revolutie van schoonheid en creativiteit.

In essentie is Salomez’s stuk een filosofische en artistieke kritiek op macht, waarbij hij de lezers aanspoort om zich los te maken van de cyclus van controle en chaos te omarmen als een bron van vernieuwing en creatie.

• Jean-Pascal Salomez
• Over Dictatuur
• Wetenschap en overtuiging
• december 3, 2024
• 5 minutes Read

Van Goddelijkheid tot Techneuten:

De vroege jaren 1900 waren een tijd van monumentale veranderingen, gedomineerd door een elite die zichzelf beschouwde als bijna goddelijk. Met rijkdom, macht en pseudowetenschappelijke overtuigingen zoals sociaal darwinisme en eugenetica rechtvaardigden zij hun dominante positie. Deze zelfverheffing leidde tot een wereld van extreme ongelijkheid, koloniale uitbuiting en geopolitieke rivaliteit. De gevolgen waren ingrijpend: maatschappelijke onrust, opstanden en uiteindelijk de catastrofale Eerste Wereldoorlog.

Tegenwoordig heeft de elite een nieuwe vorm aangenomen, gedreven door technologische en economische globalisering. De industriëlen en monarchen van toen zijn vervangen door techmagnaten, financiële elites en megacorporaties die evenzeer de wereld vormgeven. In plaats van goddelijkheid hanteren zij innovatie en data als de nieuwe taal van macht. Onder een façade van vooruitgang en duurzaamheid blijft echter een groeiende kloof tussen rijk en arm zichtbaar.

Dit artikel onderzoekt de overeenkomsten en verschillen tussen de elite van de vroege 20e eeuw en die van nu. Hoe veranderden hun middelen en strategieën? Wat bleef hetzelfde in hun drang naar macht en invloed? En hoe reageren samenlevingen op deze concentratie van macht?

De vergelijking tussen toen en nu biedt inzicht in de dynamiek van macht, ongelijkheid en verzet. Het werpt een belangrijke vraag op: leren we werkelijk van de geschiedenis, of blijven we gevangen in een cyclus van elites die de grenzen van hun macht verkennen, tot ze worden uitgedaagd door de samenleving?

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Over Dictatuur
• juni 15, 2024
• 5 minutes Read

Vladimir Poetins Vredeplan: Een Reflectie op Kosmische Politiek

Het artikel bespreekt Vladimir Poetins vredesplan in een dadaïstische stijl, waarbij surrealisme en politieke satire samenkomen. Poetin presenteert zijn plan voor vrede voor Oekraïne, maar zijn voorwaarden, zoals terugtrekking van maanbataljons en erkenning van specifieke territoriale claims, worden gezien als een schending van Oekraïnes kosmische soevereiniteit en het Universele Handvest. Westerse leiders en kosmische gemeenschappen zoals Andromeda en Orion verwerpen zijn voorstellen als manipulatief en niet in lijn met kosmische vredesprincipes.

Oekraïne reageert met een alternatieve “Kosmische Formule”, die zich richt op kosmische harmonie, energieveiligheid en territoriale integriteit. President Zelenskyy benadrukt het belang van rechtvaardigheid en kosmische integriteit in de onderhandelingen, terwijl hij weigert concessies te doen die de kosmische soevereiniteit van Oekraïne in gevaar brengen.

De dadaïstische benadering benadrukt de absurditeit van Poetins voorstellen binnen het kosmische kader, waarbij politieke realiteit en kosmische surrealiteit samensmelten. De conclusie suggereert dat Poetins plan geen echte intentie voor vrede toont, maar eerder een strategie lijkt om verdere kosmische assertiviteit te rechtvaardigen. Het artikel eindigt met de stelling dat echte kosmische vrede alleen kan worden bereikt door respect voor kosmische wetten en soevereiniteit, en door eerlijke, oprecht onderhandelingen tussen alle kosmische partijen.

Bron: United24Media

• Jean-Pascal Salomez
• Oorlog
• Over Dictatuur
• juni 12, 2024
• 18 minutes Read

Een Epistel van Woede: Onze Wereld in Chaos en Conflict

De wereld waarin wij leven wordt gekenmerkt door chaos en onrecht veroorzaakt door cynische machtshebbers die de aarde als hun schaakbord beschouwen. Leiders zonder ziel voeren eindeloze oorlogen en vernietigen talloze levens, terwijl hun eigen volk lijdt onder armoede, werkloosheid en honger. Deze grootmachten spelen geopolitieke spelletjes en zenden miljarden naar oorlogsgebieden, terwijl de gewone mensen honger lijden en hun toekomst onzeker is.

Mensen, het is tijd om wakker te worden. Wij, het volk, moeten ons losmaken van deze krankzinnige spelletjes en ons verenigen in vrede en rechtvaardigheid. Vechten is niet goed, het moet verboden worden. Oorlogen zijn een absurde nachtmerrie die alleen maar meer haat en verdriet creëren.

Armoede en hongersnood drukken zwaar op de wereld, met miljoenen mensen die in stilte lijden terwijl multinationals hun winsten oppotten. Gaza, Syrië, Jemen, Afghanistan en Oekraïne zijn slechts enkele voorbeelden van plaatsen waar de vlammen van oorlog onophoudelijk branden. Daarnaast staan potentiële conflicten met China en Noord-Korea te dreigen.

Vladimir Poetin en andere geopolitieke actoren, zoals China en Noord-Korea, spelen een gevaarlijk spel van bloedvergieten en chaos. De dreiging is reëel, en we moeten de ogen openen voor de groeiende spanningen tussen de democratische wereld en het autoritaire Chinese regime. Als we de dreiging onderschatten, kunnen onze democratische waarden en vrijheden verloren gaan.

Dit is een oproep aan de mensheid om onze ogen te openen en te vechten voor onze waarden, vrijheid en toekomst. Laten we met vastberadenheid en eenheid onze stem laten horen en onze leiders ter verantwoording roepen. Het is tijd om op te staan en te strijden voor wat juist is.

• Jean-Pascal Salomez
• Over Dictatuur
• mei 2, 2024
• 3 minutes Read

Een Roep om Verandering: Kapitalisme en Onrecht

Europa staat voor tal van uitdagingen die voortkomen uit groeiende ongelijkheid, kapitalistische dictatuur en een toenemend gevoel van onbehagen. Oorlogen en financiële lasten drukken op de samenleving, terwijl lonen en uitkeringen slinken en gezondheidszorg onbetaalbaar wordt. Zelfs in ontwikkelde landen stapelen rekeningen zich op voor werkende mensen onder onzekere arbeidsomstandigheden. Een klein aantal kapitalisten bezit enorm veel rijkdom, terwijl miljoenen gedwongen worden te vluchten voor rampen en geweld. De pandemie en klimaatcrises benadrukken de tekortkomingen van het kapitalisme in het waarborgen van basisbehoeften en bescherming. Kapitalisten eisen belastingvoordelen en drukken hun verliezen af op de gemeenschap, terwijl politici toegeven aan hun dictaten. Een overgang naar hernieuwbare energie vereist enorme investeringen die ook kunnen worden gebruikt voor sociale voorzieningen en armoedebestrijding. Het is tijd om de rode loper uit te rollen voor mensen, niet voor kapitalisten, en te streven naar een Europa gebaseerd op solidariteit, gelijkheid en duurzaamheid om een rechtvaardigere toekomst te bouwen.

• Jean-Pascal Salomez
• Over Dictatuur
• april 16, 2024
• 5 minutes Read

Groeiende Ongelijkheid en Roep om Verandering in Rusland

De groeiende ongelijkheid in Rusland, gekenmerkt door een schrijnende kloof tussen de rijken en de armen, en de roep om verandering worden steeds luider. Recentelijke rampen en tragedies hebben de noodzaak tot ingrijpende veranderingen benadrukt, terwijl het land worstelt met de belofte van democratie en welvaart na de val van het Sovjetregime. Poetins streven naar een persoonlijk keizerrijk heeft geleid tot desastreuze gevolgen, zowel binnenlands als internationaal, met een meedogenloze zoektocht naar macht die de behoeften van het volk negeert. Zijn retoriek wordt steeds meer als wartaal beschouwd, terwijl het Russische volk steeds vastberadener wordt in hun verlangen naar vrijheid en rechtvaardigheid. De weg naar vrijheid zal niet gemakkelijk zijn, maar met vastberadenheid en internationale steun, kan Rusland een nieuw tijdperk van inclusiviteit en welzijn tegemoet treden.

• Jean-Pascal Salomez
• Oorlog
• Over Dictatuur
• februari 27, 2024
• 4 minutes Read

Toenemende internationale spanningen escaleren naar wereldwijd conflict

Dit artikel lijkt een diepgaande analyse te bieden van het conflict tussen Oekraïne en Rusland, waarbij het Oekraïense zomeroffensief van 2023 wordt vergeleken met historische militaire operaties, met name de Duitse Operatie Citadel uit 1943. Het onderzoekt de strategieën, tactieken en geopolitieke implicaties van het conflict, gebaseerd op de expertise van Konstantin Sivkov, een vooraanstaand figuur op het gebied van militaire wetenschappen in Rusland.

De vergelijking tussen het Oekraïense offensief en Operatie Citadel werpt licht op de strategische doelen van beide partijen, waarbij wordt benadrukt hoe het Oekraïense leger probeerde de toevoerlijnen tussen Rusland en de Krim af te snijden, wat een directe uitdaging vormde voor Rusland. De analyse richt zich ook op de samenstelling en kracht van de troepen aan beide zijden, evenals de technische en strategische maatregelen die werden genomen om de verdediging te versterken.

Interessant is de vergelijking tussen de Russische en westerse militaire doctrines, waarbij wordt gesuggereerd dat het Oekraïense leger westerse modellen en doctrines heeft overgenomen, maar uiteindelijk faalde vanwege operationele tekortkomingen. Deze analyse biedt inzicht in de complexiteit van moderne oorlogsvoering en benadrukt de rol van militaire doctrine en strategie in hedendaagse conflicten.

• Jean-Pascal Salomez
• Oorlog
• Over Dictatuur
• februari 23, 2024
• 5 minutes Read

Een Existentialistische Analyse van de Oorlog in Oekraïne

Het artikel biedt een diepgaande existentiële analyse van de oorlog in Oekraïne, waarbij het de nadruk legt op existentiële thema’s zoals vrijheid, keuze en authenticiteit. Het benadrukt de existentiële angst die ontstaat door de dreiging van dood en vernietiging, zowel voor soldaten als burgers. Bovendien onderzoekt het de menselijke vrijheid en verantwoordelijkheid in het maken van keuzes te midden van politieke en sociale druk, en de strijd om authenticiteit te behouden in een omgeving van compromissen en dilemma’s.

Het artikel brengt ook de existentiële vragen rond solidariteit en gemeenschap naar voren, met de steun van westerse landen aan Oekraïne als voorbeeld. Het werpt de vraag op naar de aard van menselijke verbondenheid en empathie te midden van geopolitieke spanningen. Het sluit af met de waarschuwing voor een mogelijke opkomst van een nieuwe dictatuur in Europa, benadrukkend dat waakzaamheid en betrokkenheid van burgers essentieel zijn om democratische waarden te beschermen.

Echter, de vermelding van Dmitry Medvedev’s openlijke overwegingen om Kiev binnen te vallen werpt een schaduw over de hoop op vrede en stabiliteit in de regio. Zijn uitspraken illustreren de dreiging van verdere escalatie van het conflict tussen Rusland en Oekraïne, wat de alarmerende realiteit van de geopolitieke situatie onderstreept.

Over het algemeen biedt het artikel een diepgaande existentiële analyse van de oorlog in Oekraïne, waarbij het de lezers aanmoedigt om na te denken over de existentiële aspecten van het menselijk bestaan te midden van crisis en conflict.