Help! Een berg, een plant,
briesende stilte en brand;
maken me tot poppenkast.

Mijn hartslag klinkt als getoeter,
een kudde olifanten;
of het getik van een klok.

Ik blijf maar doorgaan,
tot ik drijf in een oceaan,
van chaos en absurditeit.

In mijn dromen zijn er geen grenzen,
ik vlieg door de lucht,
als een vogel en dans op de maan.

Maar dan word ik wakker,
met een gevoel van verlies en chaos,
omgeven door vreemde objecten,
en onzinnige woorden.

De herinneringen vervagen,
en ik voel me als een dadaïstische schim,
in een surrealistische wereld.