Vladimir Poetins Rusland is tegenwoordig een uitgestrekt, multi-etnisch land in het noorden van Eurazië. Het heeft een bevolking van meer dan 144 miljoen mensen en een rijke culturele geschiedenis die eeuwen teruggaat. Het land wordt momenteel bestuurd door Poetin en die is sinds 2000 aan de macht. In de loop der jaren is Poetin betrokken geweest bij verschillende internationale conflicten, waaronder de voortdurende oorlog in Syrië en de annexatie van de Krim bij Oekraïne in 2014.

Veel mensen geloven dat oorlog om verschillende redenen verkeerd is. Ten eerste leidt oorlog vaak tot het verlies van onschuldige levens en veroorzaakt het aanzienlijke schade aan de infrastructuur en het milieu. Het kan leiden tot de verplaatsing van gemeenschappen en langdurige trauma’s en lijden veroorzaken voor de getroffenen. Bovendien worden oorlogen vaak uitgevochten om politieke of economische redenen en kunnen ze de bestaande sociale en economische ongelijkheden verergeren. Ze kunnen ook leiden tot de opkomst van autoritaire regimes en de erosie van democratische instellingen. In het geval van de betrokkenheid van Rusland bij conflicten, beweren velen dat het verkeerd is voor Rusland om in te grijpen in de zaken van andere naties en om hun soevereiniteit te schenden. Dit soort agressie kan de regio destabiliseren en langdurige spanningen tussen landen veroorzaken. Uiteindelijk zijn de kosten van oorlog hoog, zowel in termen van mensenlevens als de economische middelen die nodig zijn om een conflict in stand te houden. Het is belangrijk voor naties en leiders om prioriteit te geven aan diplomatie, vreedzame onderhandelingen en de bescherming van mensenrechten om de verwoestende gevolgen van oorlog te voorkomen.

Het is mogelijk niet juist of eerlijk om Vladimir Poetin rechtstreeks met Jozef Stalin te vergelijken, omdat het twee zeer verschillende historische figuren zijn met verschillende politieke contexten en ideologieën.

Jozef Stalin was de leider van de Sovjet-Unie van het midden van de jaren 1920 tot zijn dood in 1953. Hij was verantwoordelijk voor de dood van miljoenen mensen door zuiveringen, dwangarbeidskampen en hongersnoden. De Holodomor was een door Stalin veroorzaakte hongersnood die plaatsvond in Sovjet-Oekraïne van 1932 tot 1933. Het werd veroorzaakt door het beleid van de Sovjetregering, onder leiding van Jozef Stalin, waaronder gedwongen collectivisatie en de inbeslagname van graan van Oekraïense boeren. Tijdens de Holodomor stierven naar schatting 3-7 miljoen Oekraïners van de honger, waardoor het een van de dodelijkste hongersnoden in de moderne geschiedenis is. De Sovjetregering ontkende het bestaan van de hongersnood en exporteerde in deze tijd zelfs graan uit Oekraïne. De Holodomor wordt algemeen erkend als een genocide door de Oekraïense regering en door vele andere landen en internationale organisaties. De Russische regering onder Poetin is echter bekritiseerd voor het bagatelliseren van de ernst van de hongersnood en voor het weigeren om het als een genocide te erkennen. De Oekraïense regering en veel Oekraïners zien de Holodomor als een symbool van de wreedheden van de Sovjetoverheersing en het belang van het behoud van de Oekraïense onafhankelijkheid en soevereiniteit. De erfenis van de Holodomor blijft de Oekraïense politiek en identiteit vandaag de dag vormen.

Stalin is men niet vergeten. Hij was een wrede dictator die met ijzeren vuist regeerde, afwijkende meningen onderdrukte en mensenrechten schond. En helaas tot op de dag van vandaag voor velen nog een voorbeeld van barbarij, zoals Poetin.

Het is waar dat Poetin in het verleden verklaringen heeft afgelegd die suggereren dat hij aspecten van Stalins leiderschap bewondert, met name zijn rol in het leiden van de Sovjet-Unie naar de overwinning in de Tweede Wereldoorlog. Poetin heeft ook de rol van Stalin geprezen bij het moderniseren van de Sovjet-Unie en het uitbreiden van haar grondgebied. Sommige uitspraken van Poetin over de Holodomor zijn echter controversieel geweest, omdat hij ook heeft gesuggereerd dat de hongersnood niet alleen opzettelijk was, maar eerder een gevolg van een breder Sovjetbeleid. In een interview in 2010 verklaarde Poetin: “De hongersnood was een verschrikkelijke tragedie voor het Oekraïense volk en voor andere volkeren van de Sovjet-Unie. Maar om te zeggen dat dit een genocide was op een bepaald volk is onjuist. Het was een tragedie voor alle mensen die in de Sovjet-Unie woonden, ongeacht hun etniciteit.”

Het is ook waar dat sommige van de acties van de Russische president Vladimir Poetin, zoals het conflict in Oekraïne en het ontvoeren van kinderen, sterk doen denken aan de methoden die gebruikt werden onder Stalin. Deze methoden zijn zeer zorgwekkend en worden terecht veroordeeld door de internationale gemeenschap. Het is belangrijk om te benadrukken dat dergelijke acties in strijd zijn met de fundamentele waarden van de mensheid en dat we als internationale gemeenschap moeten werken om ze te stoppen en te voorkomen dat ze in de toekomst plaatsvinden.

Deze verklaringen zijn bekritiseerd door sommigen die geloven dat de Holodomor inderdaad een opzettelijke daad van genocide tegen het Oekraïense volk was.

Hoewel Poetin is beschuldigd van mensenrechtenschendingen en autoritaire neigingen, is zijn heerschappij niet gekenmerkt door de massale zuiveringen en wreedheden die Stalins bewind kenmerkten. Poetin is bekritiseerd voor zijn behandeling van politieke tegenstanders en zijn harde optreden tegen het maatschappelijk middenveld, maar hij heeft ook toezicht gehouden op de economische groei en modernisering in Rusland. Hoewel het waar is dat Poetins heerschappij werd gekenmerkt door de onderdrukking van afwijkende meningen en de schending van de mensenrechten, is het belangrijk op te merken dat de omvang en de aard van deze schendingen niet op hetzelfde niveau liggen als de massale wreedheden die Stalin tijdens zijn bewind heeft begaan. Ongeacht Poetins persoonlijke opvattingen over Stalin, is het belangrijk om de ernstige mensenrechtenschendingen onder leiding van Stalin te erkennen en de blijvende impact van deze gruweldaden op het Russische volk en de wereld.

Het is waarschijnlijk dat Poetin, zoals alle mensen, emoties en gevoelens heeft. Echter, het is belangrijk om te onthouden dat de beslissingen van een politieke leider niet altijd gebaseerd zijn op persoonlijke emoties of gevoelens, maar vaak op strategische overwegingen en politieke belangen.

Hoewel het begrijpen van de persoonlijke gevoelens en overtuigingen van een leider belangrijk kan zijn bij het bepalen van hun beleidslijnen, is het ook belangrijk om hun daden en politieke doelen te analyseren. Ongeacht de persoonlijke gevoelens van Poetin, is het handelen van Rusland onder zijn leiderschap verantwoordelijk voor het onderdrukken van democratie en burgerlijke vrijheden, militaire agressie en de schending van de soevereiniteit van andere landen, wat resulteert in internationale veroordeling.

Het idee dat men heeft dat Poetin terug wil keren naar het Pruisische rijk is niet alleen onrealistisch, maar ook onwenselijk. Het Pruisische rijk was een staat die van 1701 tot 1918 bestond en bekend stond om zijn militarisme en agressieve buitenlandse politiek. Het werd uiteindelijk ontbonden na de Eerste Wereldoorlog, waarbij Duitsland als geheel werd gedwongen om zijn buitenlandse politiek te hervormen en meer nadruk te leggen op democratie en internationale samenwerking. Maar men weet maar nooit hoe dit verder zal verlopen.  Poetin spreekt waarschijnlijk over de Romanov’s in zijn interviews omdat hij probeert de Russische geschiedenis te herinterpreteren en de glorie van het Russische rijk te benadrukken. De Romanov’s hebben een belangrijke rol gespeeld in de Russische geschiedenis, vooral tijdens de uitbreiding van het rijk in de 17e en 18e eeuw onder Peter de Grote en Catharina de Grote. Poetin probeert deze geschiedenis te gebruiken om het Russische nationalisme en de trots op de Russische geschiedenis te versterken.