• Jean-Pascal Salomez
• JPS
• Roeselare
• februari 8, 2024
• 4 minutes Read

De Ambiguïteit van het Leven: Reflecties op Chaos en Verwondering in een Vreemde Wereld

In een wereld van tegenstrijdigheden en verrassingen, waar de Flakka-epidemie verontrustend blijft, bevindt de verteller zich plotseling in een kalme setting in Roeselare, genietend van koffie met gebak. Echter, zelfs te midden van deze alledaagse activiteit kan de chaos van het leven toeslaan. Terwijl hij nadenkt over de voortdurende bureaucratische rompslomp, valt zijn oog op recent geplante bomen in de betonnen jungle van de stad. Verbaasd over dit teken van vergroening, benadert hij een werker om meer te weten te komen over de boomsoorten, maar wordt verward wanneer blijkt dat de bomen er al acht jaar staan. Deze ervaring veroorzaakt twijfel en verwarring over de perceptie van de realiteit.

Het besef dat anderen misschien ook de realiteit uit het oog verliezen, dringt zich op wanneer de verteller om zich heen kijkt en jonge aanplantingen ziet. Dit brengt hem tot het inzicht dat zelfs de meest alledaagse situaties verstoord kunnen worden door vreemde en onverklaarbare gebeurtenissen. De verteller concludeert dat we allemaal slachtoffers zijn van de chaotische maatschappij, gevangen tussen de harde realiteit en de vervormde perceptie van de wereld om ons heen. In een tijd waarin zelfs de meest elementaire feiten in twijfel worden getrokken, is het geen wonder dat we ons soms afvragen of we wel echt bij zinnen zijn in deze gekke wereld.

• Jean-Pascal Salomez
• JPS
• februari 6, 2024
• 5 minutes Read

Sterrenstof in het Niets: Een Absurde Dans van Betekenisloosheid

Het verhaal begint met een beschrijving van een surrealistisch landschap, waar woorden dansen als losse kralen op een ketting van betekenisloosheid. De protagonist koestert een zinloos verlangen om een ster te zijn in een hemel van leegte, gedreven door de dwaze impulsen van het nutteloze. De sterren lijken te grinniken om dit belachelijke verlangen, wat de absurditeit van de situatie benadrukt. Het “nu” wordt geanalyseerd als een vluchtig moment tussen het verleden en de toekomst, een niemandsland voor dwazen en dromers.

Ondanks de betekenisloosheid van het bestaan, blijft het verlangen naar sterrendom voortduren als een grotesk masker op het gezicht van absurditeit. De protagonist stelt dat de waarheid misschien niet in woorden ligt, maar in de stilte tussen hen in, en dat het stellen van vragen een daad van moed is.

Het verhaal eindigt met een besluit van de protagonist om niet langer deel te nemen aan de schijnvertoning van het absurde, maar terug te keren naar de realiteit van het alledaagse leven. Uiteindelijk vindt hij vrede en vervulling in het accepteren van het leven zoals het is, los van externe erkenning of roem.

Het verhaal lijkt een filosofische mijmering te zijn over de betekenis van het bestaan, waarin de auteur worstelt met existentiële vraagstukken en uiteindelijk tot een soort van innerlijke verlichting komt.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Over Dictatuur
• februari 5, 2024
• 4 minutes Read

De Filosofische Overdenkingen van een Ongelukkige Patstelling: Reflecties op de Oorlog in Oekraïne

Oekraïne: De Ontregelde Oorlog tussen Realiteit en Illusie” presenteert een machiavellistisch perspectief op het conflict tussen Oekraïne en Rusland, waarbij de nadruk ligt op de manipulatieve spelletjes en strategische misleiding die beide partijen inzetten. Het artikel benadrukt de illusies die Oekraïne koestert over een triomfantelijke overwinning, terwijl het in werkelijkheid geconfronteerd wordt met strategische impotentie en interne verdeeldheid. Aan de andere kant wordt Rusland afgeschilderd als meester van manipulatie en machtsspelletjes, die de chaos van oorlog omarmt om zijn invloedssfeer uit te breiden. Filosofisch gezien roept het artikel op tot een heroverweging van de aard van macht en realiteit, waarbij de grenzen tussen waarheid en illusie vervagen te midden van het geopolitieke theater.

“Europa’s Hoogmoed: Een Oproep tot Ontwaken in Tijden van Dreigend Conflict” waarschuwt voor de hoogmoed van Europese regeringen die de mensheid in een oorlogsdraaikolk lijken te duwen. Het beschrijft Europa’s blinde arrogantie en het gebrek aan realiteitszin ten opzichte van de groeiende dreiging van conflict. De oproep tot ontwaken benadrukt het belang van het heroverwegen van de koers richting vrede en diplomatie, en het afzweren van roekeloos verlangen naar macht. Het artikel spoort aan tot actie om de fouten uit het verleden niet te herhalen en te streven naar een wereld waar vrede en welvaart domineren boven oorlog en vernietiging.

• Jean-Pascal Salomez
• Over Dictatuur
• februari 4, 2024
• 3 minutes Read

Een Filosofische Reflectie op een Verijdelde Aanslag op de Krim

Het artikel werpt inderdaad belangrijke vragen op over macht, rechtvaardigheid en moraliteit in het kader van geopolitieke conflicten. Het belicht de spanning tussen de verantwoordelijkheid van staten om hun burgers te beschermen en de universele morele plicht om geweld te vermijden en menselijk leven te respecteren. Het wijst ook op de ironie dat degenen die beweren de wet te handhaven soms dezelfde tactieken gebruiken als degenen die ze bestrijden.

De analyse moedigt lezers aan tot reflectie en nodigt uit om na te denken over de ethische dilemma’s die gepaard gaan met internationale betrekkingen. Het herinnert ons eraan dat de keuzes die we maken niet alleen de loop van de geschiedenis bepalen, maar ook onze menselijkheid weerspiegelen.

Het is van cruciaal belang dat we ons bewust zijn van de complexiteit van de geopolitieke realiteit en de impact die dit heeft op onze wereld. Door kritisch na te denken over deze kwesties, kunnen we een dieper begrip ontwikkelen van de krachten die de internationale arena vormgeven en kunnen we streven naar een meer rechtvaardige en vreedzame wereldorde.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Over Dictatuur
• februari 3, 2024
• 3 minutes Read

Het Grote Politieke Carnaval: Jonge Durvers en Verloren Durf

In het satirische stuk “Het Grote Politieke Carnaval: Jonge Durvers en Verloren Durf” van Jean-Pascal Salomez wordt de Belgische politiek beschreven als een absurd theaterstuk. Jonge politici tonen durf met strategische zetten, terwijl erfgenamen van politieke dynastieën diplomatiek dansen om denkbeeldige bedreigingen te vermijden. Het schrappen van de legerdienst wordt belicht als een meesterlijke zet, zij het met de ironische vraag wie België eigenlijk zou willen binnenvallen. Het fictieve personage Poetein de Grote verschijnt als een verlichte figuur die nieuwe inzichten biedt in de waarde van durf.

Het tweede deel, “Van Croque Monsieur Machines tot Politieke Circusacts: Een Levenswijsheid in Absurde Tijden,” reflecteert op de politieke arena als een surrealistisch speelveld. De auteur benadrukt de kloof tussen eenvoudige symbolen zoals de croque monsieur machine en de complexiteit van geopolitieke intriges. Historische referenties, zoals de Amerikaanse maanlanding, worden gebruikt om de opwinding van ontdekking te vergelijken met twijfelachtige politieke ensceneringen.

Salomez deelt zijn mening over de politieke machine met een mix van cynisme en wijsheid, terwijl hij pleit voor oprechtheid en sociaal welzijn te midden van politieke grotesken. Het stuk eindigt met de hoop op een wereld waar eerlijkheid niet slechts een voetnoot is in het grootschalige politieke toneelstuk genaamd ‘Leven’.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Drugs
• februari 2, 2024
• 6 minutes Read

Flakka Epidemie in Roeselare: De Oorlogsdrug die de Stad in zijn Greep Houdt

In het artikel “Flakka Epidemie in Roeselare: De Oorlogsdrug die de Stad in zijn Greep Houdt” benadrukt Jean-Pascal Salomez de ernst van de Flakka-epidemie in Roeselare. De auteur, ooit zelf een drugsverslaafde, beschrijft hoe de synthetische drug de stad heeft getransformeerd tot een dystopische omgeving waar mensen als zombies door de straten dwalen. Hij uit persoonlijke bezorgdheid als ouder en roept op tot bewustwording en actie. Salomez benadrukt dat de overheid haar verantwoordelijkheid moet nemen om de bevolking te informeren over de gevaren van Flakka en vergelijkbare stoffen om de verspreiding van de epidemie te stoppen.

In het stuk “Moet het met DaDa DaDa zijn, of is het niet DaDa” neemt de auteur een meer artistieke benadering. De groteske beschrijving van Flakka als een hallucinerende clown op het cerebrale speelveld van de samenleving en de vergelijking van de stad met een dadaïstisch spektakel onderstrepen de surrealistische impact van de drug. De auteur dringt aan op actie tegen Flakka’s invloed en onthult de noodzaak van een radicale verandering in de aanpak van de drugsepidemie.

“Flakka’s Bittere Smaak” biedt een poëtische samenvatting van de gevolgen van Flakka voor de stad. De vijfduimer van waanzin doorboort de rust, terwijl zombiedansers dwalen. De hallucinerende symfonie van verdriet en de bittere smaak van Flakka worden poëtisch weergegeven. De oproep om niet te lachen maar krachtig te vechten tegen Flakka’s greep en de regering te ontmaskeren, benadrukt de ernst van de situatie en de noodzaak van actie en bewustwording.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Over Dictatuur
• februari 1, 2024
• 3 minutes Read

Poetin: Duitsland vernietigt zijn auto-industrie en Rusland moet helpen

In een opmerkelijke en licht absurde wending van geopolitieke retoriek heeft de Russische president Vladimir Poetin verklaard dat Duitsland momenteel zijn auto-industrie vernietigt en dat Rusland moet helpen om een heuse ‘Wolga’-ramp te voorkomen. Tijdens een persconferentie benadrukte Poetin op speelse wijze dat Rusland eerder de Duitse auto-industrie een duwtje heeft gegeven, verwijzend naar een komische anekdote over de Wolga-auto. Deze uitspraken, doorspekt met DaDa-stijl elementen, lijken eerder poëtische hyperbool dan een feitelijke weergave van de geschiedenis. Het historische feit dat de Duitse auto-industrie zich voornamelijk na de Tweede Wereldoorlog ontwikkelde met steun van geallieerde landen, werd op ludieke wijze terzijde geschoven.

Het blijft onduidelijk of Poetins uitspraken zullen leiden tot concrete acties of enkel tot hilariteit en diplomatieke gesprekken tussen Rusland en Duitsland. Deze surrealistische verklaring werpt een eigenaardig licht op de geopolitieke en economische dynamiek tussen de twee landen. Hoewel de auto-industrie een serieuze kwestie is, lijkt de politiek soms meer op een kunstvorm dan een strikt rationeel proces, met een vleugje absurditeit en humor. Het is afwachten hoe deze komische episode zich verder ontwikkelt en welke reacties het zal uitlokken.

• Jean-Pascal Salomez
• Wetenschap en overtuiging
• januari 27, 2024
• 7 minutes Read

Wilsvermogen bij de Jeugd: Analyse en Actie

In het betoog door Jean-Pascal Salomez wordt het gebrek aan wilsvermogen onder de jeugd onder de loep genomen. De auteur beschrijft de hedendaagse chaos waarin jonge generaties zich bevinden, verstrikt in een digitale dans van prikkels die langetermijnplannen verdringen. De invloed van gezinsomgevingen op het wilsvermogen wordt benadrukt, met ondersteunende gezinsstructuren als sleutel en problematische omstandigheden als potentiële belemmeringen.

Een holistische aanpak op zowel individueel als maatschappelijk niveau wordt voorgesteld, met de nadruk op bewust mediagebruik, herziening van het onderwijscurriculum en ondersteuning van gezinsstructuren als middelen om het wilsvermogen van de jeugd te versterken. De confrontatie met het gebrek aan wilsvermogen wordt gezien als een surrealistische uitdaging waar de samenleving gezamenlijk aan moet werken om de jeugd te empoweren.

Het betoog vervolgt met de bespreking van emotionele intelligentie bij de jeugd. Hierbij wordt benadrukt dat het onderwijs niet alleen moet focussen op academische vaardigheden, maar ook op het bevorderen van emotionele intelligentie en sociaal welzijn. Het gebrek aan aandacht voor emotionele intelligentie wordt gekoppeld aan moeilijkheden bij stressmanagement, het opbouwen van relaties en het nemen van doordachte beslissingen.

Verder wordt de complexiteit van het gebrek aan wilsvermogen in tijden van dreigende oorlog belicht, waarbij de stress en onzekerheid door geopolitieke spanningen de veerkracht en vastberadenheid van jongere generaties kunnen beïnvloeden. De geschiedenis van de Holodomor en de Holocaust wordt gebruikt als een kader om lessen te trekken voor een effectievere internationale respons op hedendaagse crises.

De tekst sluit af met een existentialistische reflectie op het ogenschijnlijke gebrek aan reactie van de jeugd op hedendaagse uitdagingen. Het benadrukt de noodzaak om niet alleen het wilsvermogen en emotionele intelligentie te versterken, maar ook om een diepgaande herwaardering van het individuele bestaan te bevorderen. De oproep tot verandering culmineert in een gedicht dat verschillende thema’s uit het betoog samenvat.

• Jean-Pascal Salomez
• Wetenschap en overtuiging
• januari 27, 2024
• 8 minutes Read

De Unieke Paradox van het Mensbeestje: De Kracht van Wilskracht en de Traagheid van Verandering

Het artikel verkent de paradox tussen menselijke wilskracht en de trage respons op verandering. Het benadrukt de kracht van wilskracht die de mensheid heeft geleid tot opmerkelijke prestaties in wetenschap, technologie, en sociale vooruitgang. Ondanks deze kracht blijkt verandering in bepaalde contexten traag te komen, wat de auteur toeschrijft aan de complexiteit van sociale structuren en menselijke psychologie.

De auteur belicht het spanningsveld tussen individuele wilskracht en de collectieve inspanningen die nodig zijn voor maatschappelijke verandering. Hij benadrukt dat onmiddellijke behoeften vaak concurreren met langetermijndoelen, waardoor traagheid ontstaat. Een gecoördineerde inspanning, waarbij individuele wilskracht wordt omgezet in collectieve actie, wordt voorgesteld als een oplossing voor deze paradox.

Verder onderzoekt het artikel de neiging van de mensheid om pas te handelen wanneer de druk ondraaglijk wordt, vooral bij milieuproblemen, sociale ongelijkheid en geopolitieke conflicten. De vraag rijst of dit ’te laat komen’ inherent is aan de menselijke natuur of een gevolg is van complexe sociale structuren. De bewustwording van dit patroon wordt gezien als cruciaal voor proactieve maatregelen.

Tot slot onderzoekt het artikel het unieke vermogen van het menselijke wezen om doelen na te streven, met een focus op de neiging tot aarzeling en de afwachtende houding tot crisissituaties. Het roept op tot een heroverweging van waarden en een proactieve benadering om deze paradox te doorbreken en het menselijke potentieel tijdig te benutten.

• Jean-Pascal Salomez
• januari 25, 2024
• 8 minutes Read

Grapje of Realiteit: Planten, Hun Stille Roep om een Advocaat?

In het recente artikel “Grapje of Realiteit: Planten, Hun Stille Roep om een Advocaat?” wordt melding gemaakt van recent onderzoek in Japan waaruit blijkt dat planten met elkaar communiceren. De ontdekking van luchtgeluiden die door gestreste planten worden uitgezonden, roept de suggestie op dat planten mogelijk op een dag om bescherming zouden kunnen vragen. De schrijver benadrukt de fascinerende ontdekkingen in bio-akoestiek en speculeert over de diepere waarheid dat planten meer communicatiemiddelen hebben dan eerder werd gedacht.

Daarnaast wordt in het artikel “Pleidooi voor een Duurzame Toekomst: Oprichting van een Internationale Milieurechtbank voor Bescherming van Natuur tijdens Conflicten” de aandacht gevestigd op de verwoestende impact van oorlog op ecosystemen. Het pleidooi voor een Internationale Milieurechtbank wordt gepresenteerd als een ethische plicht in een tijd waarin de ecologische gevolgen van conflicten toenemen. De rechtbank zou de natuur als legitieme belanghebbende erkennen, met als doel milieuschade te onderzoeken en verantwoordelijken te vervolgen, en zou een afschrikkend effect moeten hebben op staten en actoren die de ecologische impact van conflicten negeren.

Tot slot wordt in “De Ontmanteling van Milieudoelen: Een Vriendelijk Verwijt aan Milieuorganisaties” vriendelijk maar kritisch gekeken naar milieuorganisaties. De schrijver wijst op het risico dat deze organisaties, ondanks nobele intenties, verstrikt raken in politieke spelletjes en daarmee hun zuiverheid verliezen. Er wordt opgeroepen tot zelfreflectie en een terugkeer naar de basis van milieubescherming, weg van politieke afleidingen.

Samengevat brengt het artikel over plantencommunicatie een humoristische invalshoek met een serieuze ondertoon, terwijl de pleidooien voor een Internationale Milieurechtbank en kritiek op milieuorganisaties wijzen op de noodzaak van serieuze actie voor het behoud van de natuur.