30 mei 2025
Vaak Gelezen / Karma als Moreel Kompas in het Herdenken van Historisch OnrechtSTEENSCHRIFT VOOR DE SLACHTBANK VAN DE BESCHAVINGTussen Steen en Stilte – Een Geveltuintje als GewetenszaakGedachtevirus: De Leer Van Het Niks!�� De Dag dat het Gras Terug Begon te FluisterenDe Dictator der Zachte Duwen(Of hoe Jean-Pascal de Oudjes Redde van de Stilstand der Tijd)Artistiek StatementDe Waterkoker en de WederkerigheidZwoordkunst Manifest Jean-Pascal Salomez, Voorzitter ART- vzwJADADDA! JAWADDA!Vrijheid, Verzet en Oer kennis: Een Pad naar de WerkelijkheidWeeral een Dialoog Tussen Die Twee, Nietzsche en Dada: De Chaos van CreatieJadadda: Een Dadaïstische OntmoetingWat is er nog over, wanneer alles wat ‘ogenschijnlijk’ is, wordt opgegeven? -Straffe Toebak in ZonnebekeVanuit het Paleis van Woord en Kunst: Isolatie als Bron van Cognitieve VeerkrachtDe Starheid van Overtuigingen: Een Tijdloze KritiekDoorbreek de Isolatie: Cognitieve Inertie als Barrière voor Innovatie en GroeiMachiavelli’s De Heerser: Het Onveranderlijke Spel van Macht, Manipulatie en het PlebsART-Galerie: Van Open Huis naar Bastion van Kunst en WaarheidSTATEMENT: MIJN PALEIS VAN LICHT EN KUNSTDe Politieke Stilstand en de Onzichtbare Verwaarlozing van OuderenDaDaDagboekske -De Kracht van Stilte en KunstDe Zelfzuchtige Politiek van Zelfbedrog: Wie Leeft Echt Voor het Volk?Politieke Manipulatie: NEEN, NIET ONS VLEES EN BLOED! – Mijn Schreeuw, NIET MIJN VLEES EN BLOED!Een Verdediging van SubversieHAHA en een Hak op de HakkETakDe Dynamiek van Identiteit: Zelfbewustzijn en de Transformatie van het ZelfEerlijkheid als Basis van Samenwerking in Onze OrganisatieMan Toch, ofte M/V/X/KweeniePURE DADALaat de kerken weerklinken met waarheid, of laat ze zwijgenScherven van MorgenFormele Aanklacht tegen de Westerse Waarden en de Belgische StaatEen Open Brief aan Mijn Gezin08 april 2003.De Slachting van het Groene HartHoop! LaMeLacHE -ANnOTaaT 2025AHDADADASTeEkSchRifT +Fabeltastisch! ART-VerkOOp DadAïsTheePorOmOke! F.IT?Meentienie! Tjah! -DADA Promo eh!DADADAGDADABOEKSKE” – Manifest van de ChaosDADADAGDADABOEKSKEPft en nog es, maar ook HAHA, DADAOver de schrijver, de zoektocht en het verstrijken van tijd…Gerookt en Wel: Het Raadsel van Absurditeit en BetekenisGerookt en WelDe Huurmuur vanaf heden tot 15/04/25Voilà: Een Persoonlijke Reflectie26 FEB. 2025 = DADA!Eerlijkheid ten opzichte van de natuurDaDa La Vista: Een Levensboom in Zonnebeke.Het Jaaroverzicht GedichtWederom Een Filosofisch VraagstukMijn NieuwjaarsbriefRaadsel van de Ontletterde Boom: Het Geestelijk Leed van Bureaucratische WortelsFout! Zonder Heerser. O’LaLaLa!!!Waarom? Het Vragend Vlak in een Wereld van MachtVan Goddelijkheid tot Techneuten:Raadsel van de Ontletterde BoomZwartkaal AdemtZwartkaal: Een Wereld van Chaos en VrijheidDe Kosmische Dans van Chaos en Vrijheid:Banaal NonsensicaalSchrijven in het Parallelle Zelf: Een Verkenning van Chaos en IdentiteitDe Wanorde Van Mijn ZielMijmeringen over Vrije Wil, Anarchie, en de Flurk als Wetenschappelijke SpiegelVrije Wil en Kwaad: De Extatische ChaostheorieGeraag Langs de WaterkantFlurkastisch Epos van de Dolle NeusZunnebeke: Gedicht van Slyk en DadaGedicht voor het Plagiaat rasDe Gelaagdheid van de Sociale Media Paradox: Een VerkenningVerwelkte Bloemen van Herinnering VergetenPolitiek Manifest van een dromerKleurenzee van AnarchieVladimir Poetins Vredeplan: Een Reflectie op Kosmische PolitiekHet Verhaal van Niets: Sarcasme, Bewustwording en de Kunst van het SchrijvenDada Gaza: Een Schreeuw van PijnEen Epistel van Woede: Onze Wereld in Chaos en ConflictDe Opkomst van Extreemrechts in België: Oorzaken en GevolgenEen Toekomst van Gelijkheid:De Filosofische Dimensie van “Niks”: Een Dadaïstische VerkenningDe Donkere Dans van Armoede en CriminaliteitNogmaals een Nieuw HoofdstukAnarchie: De Opstand van de VrijheidHet Onbeweeglijk Gevogelte van Staatsfalen: Een Mijmerende WartaalEen Roep om Verandering: Kapitalisme en OnrechtDe Absurditeit van StaatsfalenGroeiende Ongelijkheid en Roep om Verandering in RuslandHet recht op geluk verkracht door bureaucratische ellendeDraaikolk van onrustFatanarchieAnarchistisch Bewustzijn: Een Neurowetenschappelijk PerspectiefToenemende internationale spanningen escaleren naar wereldwijd conflictOpium Oorlogen: Een Geschiedenis van Westerse Expansie en Chinese Weerstand, en de Hedendaagse LessenEen Existentialistische Analyse van de Oorlog in OekraïneOpkomende Wereldwijde Conflicten: Een Tikkende TijdbomDe Duistere Neigingen van de Mens: Over Heerszucht en OnderdrukkingDe Kunst van Voorspelling: Analyse van het Anticiperen op Toekomstige GebeurtenissenOp zoek naar Waarheid: De Invloed van Sociale Conditionering op Ons Geweten
ART- Langemarkstraat 6, 8980 Zonnebeke, W-Vl., België
30 mei 2025
Vaak Gelezen / Karma als Moreel Kompas in het Herdenken van Historisch OnrechtSTEENSCHRIFT VOOR DE SLACHTBANK VAN DE BESCHAVINGTussen Steen en Stilte – Een Geveltuintje als GewetenszaakGedachtevirus: De Leer Van Het Niks!�� De Dag dat het Gras Terug Begon te FluisterenDe Dictator der Zachte Duwen(Of hoe Jean-Pascal de Oudjes Redde van de Stilstand der Tijd)Artistiek StatementDe Waterkoker en de WederkerigheidZwoordkunst Manifest Jean-Pascal Salomez, Voorzitter ART- vzwJADADDA! JAWADDA!Vrijheid, Verzet en Oer kennis: Een Pad naar de WerkelijkheidWeeral een Dialoog Tussen Die Twee, Nietzsche en Dada: De Chaos van CreatieJadadda: Een Dadaïstische OntmoetingWat is er nog over, wanneer alles wat ‘ogenschijnlijk’ is, wordt opgegeven? -Straffe Toebak in ZonnebekeVanuit het Paleis van Woord en Kunst: Isolatie als Bron van Cognitieve VeerkrachtDe Starheid van Overtuigingen: Een Tijdloze KritiekDoorbreek de Isolatie: Cognitieve Inertie als Barrière voor Innovatie en GroeiMachiavelli’s De Heerser: Het Onveranderlijke Spel van Macht, Manipulatie en het PlebsART-Galerie: Van Open Huis naar Bastion van Kunst en WaarheidSTATEMENT: MIJN PALEIS VAN LICHT EN KUNSTDe Politieke Stilstand en de Onzichtbare Verwaarlozing van OuderenDaDaDagboekske -De Kracht van Stilte en KunstDe Zelfzuchtige Politiek van Zelfbedrog: Wie Leeft Echt Voor het Volk?Politieke Manipulatie: NEEN, NIET ONS VLEES EN BLOED! – Mijn Schreeuw, NIET MIJN VLEES EN BLOED!Een Verdediging van SubversieHAHA en een Hak op de HakkETakDe Dynamiek van Identiteit: Zelfbewustzijn en de Transformatie van het ZelfEerlijkheid als Basis van Samenwerking in Onze OrganisatieMan Toch, ofte M/V/X/KweeniePURE DADALaat de kerken weerklinken met waarheid, of laat ze zwijgenScherven van MorgenFormele Aanklacht tegen de Westerse Waarden en de Belgische StaatEen Open Brief aan Mijn Gezin08 april 2003.De Slachting van het Groene HartHoop! LaMeLacHE -ANnOTaaT 2025AHDADADASTeEkSchRifT +Fabeltastisch! ART-VerkOOp DadAïsTheePorOmOke! F.IT?Meentienie! Tjah! -DADA Promo eh!DADADAGDADABOEKSKE” – Manifest van de ChaosDADADAGDADABOEKSKEPft en nog es, maar ook HAHA, DADAOver de schrijver, de zoektocht en het verstrijken van tijd…Gerookt en Wel: Het Raadsel van Absurditeit en BetekenisGerookt en WelDe Huurmuur vanaf heden tot 15/04/25Voilà: Een Persoonlijke Reflectie26 FEB. 2025 = DADA!Eerlijkheid ten opzichte van de natuurDaDa La Vista: Een Levensboom in Zonnebeke.Het Jaaroverzicht GedichtWederom Een Filosofisch VraagstukMijn NieuwjaarsbriefRaadsel van de Ontletterde Boom: Het Geestelijk Leed van Bureaucratische WortelsFout! Zonder Heerser. O’LaLaLa!!!Waarom? Het Vragend Vlak in een Wereld van MachtVan Goddelijkheid tot Techneuten:Raadsel van de Ontletterde BoomZwartkaal AdemtZwartkaal: Een Wereld van Chaos en VrijheidDe Kosmische Dans van Chaos en Vrijheid:Banaal NonsensicaalSchrijven in het Parallelle Zelf: Een Verkenning van Chaos en IdentiteitDe Wanorde Van Mijn ZielMijmeringen over Vrije Wil, Anarchie, en de Flurk als Wetenschappelijke SpiegelVrije Wil en Kwaad: De Extatische ChaostheorieGeraag Langs de WaterkantFlurkastisch Epos van de Dolle NeusZunnebeke: Gedicht van Slyk en DadaGedicht voor het Plagiaat rasDe Gelaagdheid van de Sociale Media Paradox: Een VerkenningVerwelkte Bloemen van Herinnering VergetenPolitiek Manifest van een dromerKleurenzee van AnarchieVladimir Poetins Vredeplan: Een Reflectie op Kosmische PolitiekHet Verhaal van Niets: Sarcasme, Bewustwording en de Kunst van het SchrijvenDada Gaza: Een Schreeuw van PijnEen Epistel van Woede: Onze Wereld in Chaos en ConflictDe Opkomst van Extreemrechts in België: Oorzaken en GevolgenEen Toekomst van Gelijkheid:De Filosofische Dimensie van “Niks”: Een Dadaïstische VerkenningDe Donkere Dans van Armoede en CriminaliteitNogmaals een Nieuw HoofdstukAnarchie: De Opstand van de VrijheidHet Onbeweeglijk Gevogelte van Staatsfalen: Een Mijmerende WartaalEen Roep om Verandering: Kapitalisme en OnrechtDe Absurditeit van StaatsfalenGroeiende Ongelijkheid en Roep om Verandering in RuslandHet recht op geluk verkracht door bureaucratische ellendeDraaikolk van onrustFatanarchieAnarchistisch Bewustzijn: Een Neurowetenschappelijk PerspectiefToenemende internationale spanningen escaleren naar wereldwijd conflictOpium Oorlogen: Een Geschiedenis van Westerse Expansie en Chinese Weerstand, en de Hedendaagse LessenEen Existentialistische Analyse van de Oorlog in OekraïneOpkomende Wereldwijde Conflicten: Een Tikkende TijdbomDe Duistere Neigingen van de Mens: Over Heerszucht en OnderdrukkingDe Kunst van Voorspelling: Analyse van het Anticiperen op Toekomstige GebeurtenissenOp zoek naar Waarheid: De Invloed van Sociale Conditionering op Ons Geweten
ART- Langemarkstraat 6, 8980 Zonnebeke, W-Vl., België

Tag Zonnebeke

🌱 De Dag dat het Gras Terug Begon te Fluisteren
🌱 De Dag dat het Gras Terug Begon te Fluisteren

In het surreële vervolgverhaal “De Dag dat de Maaiers Stopten met Maaien” verandert Zonnebeke in een symbolisch landschap waar machines bewust weigeren te maaien. De handduwertjes, ooit werktuigen, worden wezens met rechten en verlangens. Op het dorpsplein ontstaat een stille opstand: geen snijdende messen meer, maar ritmisch zwijgen en zachte melodieën. In plaats van gras te doden, besluit men het te eren. In de ART-Galerie, omgedoopt tot *Orakelkamer der Wortelwetten*, wordt een nieuwe grondwet afgekondigd waarin zowel gras als gereedschap rechten krijgen. Kinderen nemen de rol van schrijvers en hoeders van deze nieuwe orde op zich. De machines krijgen namen, rustdagen en erkenning als zielsverwanten. In de toekomst herinnert een museumplakkaat aan deze ommekeer als het begin van de genezing tussen mens en natuur. Het verhaal reflecteert poëtisch en kritisch op arbeid, respect en de stille krachten van de natuur als gids naar een herstellende samenleving.

Lees Meer

De Dictator der Zachte Duwen(Of hoe Jean-Pascal de Oudjes Redde van de Stilstand der Tijd)
De Dictator der Zachte Duwen(Of hoe Jean-Pascal de Oudjes Redde van de Stilstand der Tijd)

In de schaduw van mechanisch beleid en ecologische verarming stelt kunstenaar en sociaal denker Jean-Pascal Salomez een vernieuwend gemeentelijk project voor: het Handduwertjesproject. Dit voorstel ontstond uit directe observatie van hoe ouderen in Zonnebeke langzaam verdwijnen in een staat van fysieke stilstand en maatschappelijke onzichtbaarheid, terwijl het natuurlijke landschap tegelijk onderhevig is aan verstoring door lawaaierige en vervuilende onderhoudstechnieken.

Het project beoogt een dubbele herstelling: die van de menselijke waardigheid én van de natuurlijke stilte. Door het uitdelen van handbediende grasmaaiers aan ouderen (65+), wil Salomez een beweging creëren waarin traagheid, fysieke activiteit en ecologische zorg samenkomen. Ouderen maaien niet louter gras, maar herwinnen betekenis, contact en vitaliteit. Grasvelden en boomcirkels worden zo onderhoudszones waarin sociale cohesie, biodiversiteit en stilte worden hersteld.

De voordelen zijn meervoudig:

Fysiek en mentaal welzijn van ouderen wordt versterkt (WHO, Kaplan & Kaplan).

Ecologische impact wordt positief beïnvloed door reductie van lawaai, CO₂-uitstoot en bedreiging van insectenpopulaties.

Gemeentelijke uitgaven kunnen dalen door gedeeld onderhoud en preventieve gezondheidswinst.

Een pilot in Zonnebeke, Zandvoorde en Beselare wordt voorgesteld, met wetenschappelijke opvolging en een publieksvriendelijke campagne: “Tsjak Tsjak Tsjak – Zonnebeke Maait Met de Hand”.

Dit voorstel is geen vorm van nostalgie, maar een toekomstgericht antwoord op de vraag hoe een gemeenschap met haar ouderen en haar natuur omgaat. In de geest van eco-humanisme biedt het Handduwertjesproject een nieuw narratief van zorg, waardigheid en verbondenheid.

Lees Meer

De Waterkoker en de Wederkerigheid
De Waterkoker en de Wederkerigheid

In deze sociaal-filosofische reflectie wordt een alledaags object – een felrode waterkoker – ingezet als metafoor voor menselijke verbondenheid, symbolische waardecreatie en alternatieve vormen van economie. De handeling speelt zich af in de context van de ART-Galerie te Zonnebeke, een culturele ruimte waar esthetiek en gemeenschapsvorming samenkomen. Een oudere dame, expliciet aangeduid als burger van Zonnebeke, toont affectieve resonantie met het object, wat leidt tot een ruil die losstaat van geldelijke waardering: zij ontvangt de waterkoker in ruil voor zelfgemaakte wenskaarten, een uiting van persoonlijke inzet en creativiteit.

Deze gebeurtenis wordt geïnterpreteerd in het licht van Marcel Mauss’ klassieke theorie over de gift (1925), waarin geven, ontvangen en teruggeven een sociale orde vestigen gebaseerd op wederkerigheid en morele verplichting, eerder dan economische winst. De ruilhandeling roept ook Pierre Bourdieu’s inzichten op inzake symbolisch kapitaal (1977), waarbij ogenschijnlijk belangeloze interacties in feite sociale bindingen en erkenning bevestigen. De wederkerigheid tussen kunstenaar en burger overstijgt hier de logica van vraag en aanbod, en wordt drager van wat men in de morele economie (E.P. Thompson, 1971; James C. Scott, 1976) zou beschouwen als ethische verantwoording en zorg binnen de gemeenschap.

De felrode waterkoker fungeert zo als een intermediair object dat niet enkel warmte genereert in praktische zin, maar ook symbolisch een gemeenschappelijke ruimte tot leven brengt waarin waardigheid, zorg en betekenis worden gedeeld. Door de expliciete verankering van de ontmoeting in het lokale burgerschap van Zonnebeke krijgt de scène ook een politieke dimensie: het toont hoe een micro-act van wederkerigheid een alternatief burgerschap kan belichamen binnen een artistiek-sociale praktijk die klassieke instituties overstijgt.

Lees Meer

Zwoordkunst Manifest Jean-Pascal Salomez, Voorzitter ART- vzw
Zwoordkunst Manifest Jean-Pascal Salomez, Voorzitter ART- vzw

Het Zwoordkunst Manifest is een scherpe en onverbloemde reflectie op de maatschappelijke onverschilligheid die zich uit in alledaagse situaties, zoals de nonchalance rond publieke ruimte in Zonnebeke.

Jean-Pascal Salomez analyseert hoe stilzwijgende goedkeuring van klein onrecht leidt tot een bredere verwaarlozing van sociale normen. Hij hekelt de passieve houding van burgers en beleidsmakers, die ongemak negeren en verantwoordelijkheid ontlopen. Toch erkent hij ook de positieve ontwikkelingen in Zonnebeke en begrijpt hij de complexiteit van gemeentelijk bestuur.

Het manifest pleit voor bewustwording, verantwoordelijkheid en een daadkrachtige visie op gedeelde ruimte en gemeenschap.

De Stilte van het Ongezegde

Ze zeggen dat we zwijgen,
Dat stilte de beste taal is,
Maar ik heb geen woorden
Die fluisteren in de schaduw,
Geen mond die zich past voegt in hun stilgelegde symfonie.
Ik schrijf de woorden
Die niemand had willen horen,
Die pijnlijke waarheid
Die recht door de muren van hun illusie snijdt.

Want er is geen stilte,
Alleen een ijle echo van wat er nooit werd gezegd,
En de stemmen in mijn hoofd roepen,
Roept de verloren geesten van de vergeten stad.
De stad van de dromen die we ruilden voor beton,
Waar bomen geen wortels meer vinden
En kinderen worden verkocht als de soldaten van hun oorlogen.

Ik ben de dichter van de gebroken wereld,
De schilder van wat ze niet zien willen.
Mijn kwast is gesmeerd in de olie van verzet,
Mijn inkt doordrenkt met het bloed van wat verloren ging.
De woorden die ik schrijf branden als een kaars
In de nacht van de collectieve slaap.

Er is geen vrede zonder strijd,
En geen kunst zonder de chaos van het onbekende.
Mijn pen is het wapen
Dat ze liever niet in handen hebben.
Maar ik blijf schrijven,
Tot de muren van hun vervormde waarheid
In een regen van as veranderen.
Want ik ben de dichter,
En ik schrijf de woorden
Die niemand had willen horen.

Lees Meer

Wat is er nog over, wanneer alles wat ‘ogenschijnlijk’ is, wordt opgegeven? -Straffe Toebak in Zonnebeke
Wat is er nog over, wanneer alles wat ‘ogenschijnlijk’ is, wordt opgegeven? -Straffe Toebak in Zonnebeke

In een wereld waar verandering de enige constante is, blijft er een opvallend fenomeen bestaan: de hardnekkigheid waarmee mensen vasthouden aan hun overtuigingen, ongeacht de feiten of de veranderende context. Dit is geen nieuw probleem. Jaren geleden werd er al op gewezen dat de maatschappij gekenmerkt wordt door hypocrisie en een gebrek aan zelfreflectie. Vandaag de dag blijft deze vastgeroeste mentaliteit voortbestaan, ondanks de enorme toegang tot informatie en kennis.

Isolatie, geen vlucht, maar een reis,
naar de stilte, de diepste wijs.
Wat is er over, als alles vervalt,
de wereld die we kennen, die ons in de val haalt?

Vrijheid is niet te vinden in het schijn,
maar in het lege, waar ik mezelf laat zijn.
Geen regels, geen ruis, geen stem die dwingt,
maar innerlijke kracht die zichzelf uitvindt.

Het is geen afwijzing van het leven,
maar een terugkeer naar wat ons werd gegeven.
De stilte is vol, de leegte is rijk,
ik zoek geen goedkeuring, enkel mijn eigen gelijk.

Niet om te ontvluchten, maar te ontplooien,
de ware vrijheid komt van binnen, ongebonden, vrij van plooiën.
Isolatie is geen onrecht, geen angst, geen strijd,
maar de ruimte waarin de mens zichzelf bevrijdt.

Lees Meer

De Zelfzuchtige Politiek van Zelfbedrog: Wie Leeft Echt Voor het Volk?
De Zelfzuchtige Politiek van Zelfbedrog: Wie Leeft Echt Voor het Volk?

Een kritische analyse van het huidige politieke systeem, waarin politici vaak meer geïnteresseerd zijn in hun eigen macht en gewin dan in het werkelijke welzijn van de samenleving. Het stuk stelt dat de politiek gedomineerd wordt door gevestigde belangen, zoals vastgoedontwikkelaars en multinationals, die de behoeften van de burgers negeren. Dit creëert een maatschappij waarin de echte zorgen van de bevolking worden onderdrukt door een politiek die zichzelf in stand houdt door middel van manipulatie en zelfverrijking.

De auteur wijst erop dat echte verandering niet van de elite kan komen, omdat zij te veel gebonden zijn aan het systeem dat hen in stand houdt. In plaats daarvan is het de verantwoordelijkheid van de gemeenschap zelf om verandering teweeg te brengen. De nadruk ligt hierbij op het belang van solidariteit en samenwerking, waarbij het welzijn van de ander centraal staat in plaats van het persoonlijke gewin.

Politici die zich presenteren als voorvechters van sociale rechtvaardigheid, maar in werkelijkheid uit zijn op macht en bezit, worden scherp bekritiseerd. De oplossing ligt in een fundamentele verschuiving van waarden, waarbij de gemeenschap de leiding neemt en zich niet laat misleiden door valse beloften van de gevestigde orde. Het stuk pleit voor een samenleving waarin wederzijdse zorg, gemeenschapszin en gezamenlijke verantwoordelijkheid centraal staan, en waar de politiek niet langer een middel is voor persoonlijke verrijking.

Lees Meer

HAHA en een Hak op de HakkETak
HAHA en een Hak op de HakkETak

Mijn excuses voor de beknoptheid. “HAHA Hak op de HakkETak” is een werk dat de absurditeit van sociale structuren onderzoekt en de rol van eerlijkheid in organisaties reflecteert. Het gebruik van dadaïstische technieken benadrukt de tegenstrijdigheden in onze samenleving en stelt kritische vragen over macht en samenwerking. Vanuit een menswetenschappelijk perspectief stelt het werk de lezer wel in staat om na te denken over hoe persoonlijke authenticiteit zich verhoudt tot maatschappelijke verwachtingen en hoe waarheden in sociale systemen worden gevormd en gemanipuleerd.

In een kritische reflectie over de huidige staat van de Kerk van Zonnebeke en de bredere maatschappelijke context, wordt de rol van gevestigde structuren in vraag gesteld. De kerk, die ooit een symbool was van gemeenschap en traditie, wordt gezien als een overblijfsel van dogma’s en controle, die nu vooral kosten met zich meebrengt zonder waarde toe te voegen. Het argument wordt geponeerd dat, in plaats van belastinggeld in de restauratie van deze ‘ruïne’ te pompen, er behoefte is aan een herwaardering van wat werkelijk van betekenis is voor de gemeenschap.

In de bredere politieke context wordt het idee van verzet tegen starre systemen belicht, met een nadruk op anarchisme en dadaïsme. Het anarchistische perspectief benadrukt de noodzaak voor horizontale samenwerking en het doorbreken van hiërarchieën, terwijl het dadaïstische standpunt stelt dat de absurditeit van onze tijd ruimte moet geven aan nieuwe vormen van expressie. Samen bieden deze visies een oproep tot verandering, niet door het redden van verouderde structuren, maar door iets nieuws te creëren dat zichzelf staande houdt.

De gevestigde reacties op deze oproep tot vernieuwing worden echter snel afgedaan als louter bureaucratisch en conservatief. De kerk, volgens de Kerkfabriek en lokale politiek, wordt nog steeds beschouwd als erfgoed, ondanks dat het weinig functie meer vervult voor de gemeenschap. Dit duidt op een bredere passiviteit in de samenleving, waar mensen zich vaak niet geroepen voelen om zich tegen de gevestigde orde te verzetten. De vraag wordt gesteld of het nog wel de moeite is om een bevolking te helpen die zich zo weinig beweegt, en of het wellicht tijd is om verder te kijken dan wat er nu is en een radicaal andere toekomst te omarmen.

De tekst sluit af met een krachtige oproep om niet langer vast te houden aan verouderde structuren, zoals de kerk, en in plaats daarvan te bouwen aan iets nieuws, een revolutie die zich niet baseert op het behouden van wat was, maar op het creëren van wat kan zijn.

Lees Meer

De Slachting van het Groene Hart
De Slachting van het Groene Hart

De natuur in Zonnebeke ondergaat een stille maar genadeloze transformatie. Wat ooit een vrij groeiend landschap was, wordt nu systematisch beheerd, gesnoeid en gekapt onder het mom van vooruitgang. Bomen verdwijnen, struiken worden vermalen en hele stukken groen worden gereduceerd tot handelswaar – aarde in plastic zakjes, bestemd voor de consument, maar zonder blijvende vruchtbaarheid tenzij chemisch bijgestuurd.

Deze cyclus van vernietiging herhaalt zich keer op keer, een proces dat sterk doet denken aan hoe machtssystemen in het verleden groepen en ideeën onderdrukten. Net zoals volkeren eerst ontmenselijkt werden voordat ze uitgeroeid werden, zo wordt de natuur vandaag herleid tot een product, beheerst, gecontroleerd en uiteindelijk vernietigd.

Maar de natuur is geen eigendom, geen grondstof die eindeloos kan worden uitgebuit zonder gevolgen. Dit is geen beheer – dit is een ecologische slachting. Wanneer zelfs de bomen het zwijgen wordt opgelegd, wat blijft er dan nog over van onze verbondenheid met het land?

Het is tijd om in te grijpen, om te spreken namens datgene wat zelf geen stem heeft. Om de fluistering van de bladeren en de schreeuw van omgezaagde bomen te vertalen naar een stem die wél gehoord wordt. En misschien – heel binnenkort – zal die stem luider klinken dan ooit. Hou de golven in de gaten, want ART- komt tot leven. Niet alleen in woord en kunst, maar ook daar waar beelden spreken en echo’s van vrijheid niet langer genegeerd kunnen worden.🚨🔴

Lees Meer

26 FEB. 2025 = DADA!
26 FEB. 2025 = DADA!

Denken, durven en doen staan centraal: we zijn niet alleen toeschouwers, maar deelnemers in een wereld die verandering nodig heeft. Door filosofie, kunst en persoonlijke betrokkenheid samen te brengen, biedt deze dag een unieke kans om inzicht te krijgen in wat het betekent om deel uit te maken van een gemeenschap die verder kijkt dan enkel individuele belangen.

📧 Contact: ARTvzw@outlook.com
🌐 Website: [www.jeanpascalsalomez.com]
📍 Locatie: ART-Galerie, Langemarkstraat 6, Zonnebeke, België

Lees Meer

Eerlijkheid ten opzichte van de natuur
Eerlijkheid ten opzichte van de natuur

Onze wereld is talloze keren vernietigd, maar de natuur blijft vragen om respect en eerlijkheid. De bossen van vroeger, imposant en eeuwenoud, zijn vervangen door jonge bomen die nauwelijks een schaduw werpen van wat ooit was. De bodem, rivieren en lucht zijn vervuild door oorlogen, industrie en nalatigheid. Zelfs onze kust, zoals in Zeebrugge, herbergt stille getuigen van vergane tijden: wrakken, afval en gif. De natuur draagt onze littekens, maar hoe lang nog?

De politiek lijkt vergeten wie ze zou moeten dienen. Terwijl de machtigen hun zakken vullen, blijft de stijgende zeespiegel een ongemakkelijke stilte. Geen plannen, geen oplossingen – slechts schijnoplossingen en het najagen van winst. Maar het probleem ligt niet alleen bij hen; het ligt ook bij ons. Elke vervuilende actie, elke onverschilligheid versterkt de schade.

Eerlijkheid ten opzichte van de natuur begint bij erkennen wat we hebben verloren en wat we terug moeten geven. Het gaat niet alleen om herstel, maar ook om verantwoordelijkheid. De natuur is niet ons bezit, maar onze bondgenoot. Zonder haar overleven we niet.

Dit is geen oproep tot passiviteit, maar tot actie. Plant bomen, herstel wat vernietigd is, en wees bewust van je impact. Eerlijkheid vraagt meer dan woorden; het vraagt moed om te veranderen. Als we niet nu handelen, zullen we de prijs betalen met alles wat we koesteren. De natuur is niet onze vijand, maar onze spiegel – laten we haar met respect behandelen.

Lees Meer

Genoeg te zien van Jean Pascal Salomez

KKK

  • december 31, 2023
KKK

Triptiek Doornik

  • december 8, 2023
Triptiek Doornik

Kortrijk / Boezinge

  • april 26, 2023
Kortrijk / Boezinge

Fotografie te Zonnebeke

  • april 3, 2023
Fotografie te Zonnebeke

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te gebruiken, accepteert u het gebruik van deze cookies.  Meer info