Vaak Gelezen /Gedachtevirus:DeLeerVanHetNiks!��DeDagdathetGrasTerugBegonteFluisterenDeDictatorderZachteDuwen(OfhoeJean-PascaldeOudjesReddevandeStilstandderTijd)ArtistiekStatementDeWaterkokerendeWederkerigheidZwoordkunstManifestJean-PascalSalomez,VoorzitterART-vzwVrijheid,VerzetenOerkennis:EenPadnaardeWerkelijkheidWeeraleenDialoogTussenDieTwee,NietzscheenDada:DeChaosvanCreatieJadadda:EenDadaïstischeOntmoetingWatisernogover,wanneeralleswat‘ogenschijnlijk’is,wordtopgegeven?-StraffeToebakinZonnebekeVanuithetPaleisvanWoordenKunst:IsolatiealsBronvanCognitieveVeerkrachtDeStarheidvanOvertuigingen:EenTijdlozeKritiekDoorbreekdeIsolatie:CognitieveInertiealsBarrièrevoorInnovatieenGroeiMachiavelli’sDeHeerser:HetOnveranderlijkeSpelvanMacht,ManipulatieenhetPlebsART-Galerie:VanOpenHuisnaarBastionvanKunstenWaarheidSTATEMENT:MIJNPALEISVANLICHTENKUNSTDePolitiekeStilstandendeOnzichtbareVerwaarlozingvanOuderenDaDaDagboekske-DeKrachtvanStilteenKunstDeZelfzuchtigePolitiekvanZelfbedrog:WieLeeftEchtVoorhetVolk?PolitiekeManipulatie:NEEN,NIETONSVLEESENBLOED!–MijnSchreeuw,NIETMIJNVLEESENBLOED!EenVerdedigingvanSubversieHAHAeneenHakopdeHakkETakDeDynamiekvanIdentiteit:ZelfbewustzijnendeTransformatievanhetZelfEerlijkheidalsBasisvanSamenwerkinginOnzeOrganisatieManToch,ofteM/V/X/KweeniePUREDADALaatdekerkenweerklinkenmetwaarheid,oflaatzezwijgenSchervenvanMorgenFormeleAanklachttegendeWesterseWaardenendeBelgischeStaatEenOpenBriefaanMijnGezin08april2003.DeSlachtingvanhetGroeneHartHoop!LaMeLacHE-ANnOTaaT2025AHDADADASTeEkSchRifT+Fabeltastisch!ART-VerkOOpDadAïsTheePorOmOke!F.IT?Meentienie!Tjah!-DADAPromoeh!DADADAGDADABOEKSKE”–ManifestvandeChaosDADADAGDADABOEKSKEPftennoges,maarookHAHA,DADAOverdeschrijver,dezoektochtenhetverstrijkenvantijd…GerooktenWel:HetRaadselvanAbsurditeitenBetekenisGerooktenWelDeHuurmuurvanafhedentot15/04/25Voilà:EenPersoonlijkeReflectie26FEB.2025=DADA!EerlijkheidtenopzichtevandenatuurDaDaLaVista:EenLevensboominZonnebeke.HetJaaroverzichtGedichtWederomEenFilosofischVraagstukMijnNieuwjaarsbriefRaadselvandeOntletterdeBoom:HetGeestelijkLeedvanBureaucratischeWortelsFout!ZonderHeerser.O’LaLaLa!!!Waarom?HetVragendVlakineenWereldvanMachtVanGoddelijkheidtotTechneuten:RaadselvandeOntletterdeBoomZwartkaalAdemtZwartkaal:EenWereldvanChaosenVrijheidDeKosmischeDansvanChaosenVrijheid:BanaalNonsensicaalSchrijveninhetParallelleZelf:EenVerkenningvanChaosenIdentiteitDeWanordeVanMijnZielMijmeringenoverVrijeWil,Anarchie,endeFlurkalsWetenschappelijkeSpiegelVrijeWilenKwaad:DeExtatischeChaostheorieGeraagLangsdeWaterkantFlurkastischEposvandeDolleNeusZunnebeke:GedichtvanSlykenDadaGedichtvoorhetPlagiaatrasDeGelaagdheidvandeSocialeMediaParadox:EenVerkenningVerwelkteBloemenvanHerinneringVergetenPolitiekManifestvaneendromerKleurenzeevanAnarchieVladimirPoetinsVredeplan:EenReflectieopKosmischePolitiekHetVerhaalvanNiets:Sarcasme,BewustwordingendeKunstvanhetSchrijvenDadaGaza:EenSchreeuwvanPijnEenEpistelvanWoede:OnzeWereldinChaosenConflictDeOpkomstvanExtreemrechtsinBelgië:OorzakenenGevolgenEenToekomstvanGelijkheid:DeFilosofischeDimensievan“Niks”:EenDadaïstischeVerkenningDeDonkereDansvanArmoedeenCriminaliteitNogmaalseenNieuwHoofdstukAnarchie:DeOpstandvandeVrijheidHetOnbeweeglijkGevogeltevanStaatsfalen:EenMijmerendeWartaalEenRoepomVerandering:KapitalismeenOnrechtDeAbsurditeitvanStaatsfalenGroeiendeOngelijkheidenRoepomVeranderinginRuslandHetrechtopgelukverkrachtdoorbureaucratischeellendeDraaikolkvanonrustFatanarchieAnarchistischBewustzijn:EenNeurowetenschappelijkPerspectiefToenemendeinternationalespanningenescalerennaarwereldwijdconflictOpiumOorlogen:EenGeschiedenisvanWesterseExpansieenChineseWeerstand,endeHedendaagseLessenEenExistentialistischeAnalysevandeOorloginOekraïneOpkomendeWereldwijdeConflicten:EenTikkendeTijdbomDeDuistereNeigingenvandeMens:OverHeerszuchtenOnderdrukkingDeKunstvanVoorspelling:AnalysevanhetAnticiperenopToekomstigeGebeurtenissenOpzoeknaarWaarheid:DeInvloedvanSocialeConditioneringopOnsGewetenDansjevanWoorden:EenOdeaandeVerbeeldingDeAmbiguïteitvanhetLeven:ReflectiesopChaosenVerwonderingineenVreemdeWereldDromenenBedrogenWerkelijkhedenSterrenstofinhetNiets:EenAbsurdeDansvanBetekenisloosheid
Vaak Gelezen /Gedachtevirus:DeLeerVanHetNiks!��DeDagdathetGrasTerugBegonteFluisterenDeDictatorderZachteDuwen(OfhoeJean-PascaldeOudjesReddevandeStilstandderTijd)ArtistiekStatementDeWaterkokerendeWederkerigheidZwoordkunstManifestJean-PascalSalomez,VoorzitterART-vzwVrijheid,VerzetenOerkennis:EenPadnaardeWerkelijkheidWeeraleenDialoogTussenDieTwee,NietzscheenDada:DeChaosvanCreatieJadadda:EenDadaïstischeOntmoetingWatisernogover,wanneeralleswat‘ogenschijnlijk’is,wordtopgegeven?-StraffeToebakinZonnebekeVanuithetPaleisvanWoordenKunst:IsolatiealsBronvanCognitieveVeerkrachtDeStarheidvanOvertuigingen:EenTijdlozeKritiekDoorbreekdeIsolatie:CognitieveInertiealsBarrièrevoorInnovatieenGroeiMachiavelli’sDeHeerser:HetOnveranderlijkeSpelvanMacht,ManipulatieenhetPlebsART-Galerie:VanOpenHuisnaarBastionvanKunstenWaarheidSTATEMENT:MIJNPALEISVANLICHTENKUNSTDePolitiekeStilstandendeOnzichtbareVerwaarlozingvanOuderenDaDaDagboekske-DeKrachtvanStilteenKunstDeZelfzuchtigePolitiekvanZelfbedrog:WieLeeftEchtVoorhetVolk?PolitiekeManipulatie:NEEN,NIETONSVLEESENBLOED!–MijnSchreeuw,NIETMIJNVLEESENBLOED!EenVerdedigingvanSubversieHAHAeneenHakopdeHakkETakDeDynamiekvanIdentiteit:ZelfbewustzijnendeTransformatievanhetZelfEerlijkheidalsBasisvanSamenwerkinginOnzeOrganisatieManToch,ofteM/V/X/KweeniePUREDADALaatdekerkenweerklinkenmetwaarheid,oflaatzezwijgenSchervenvanMorgenFormeleAanklachttegendeWesterseWaardenendeBelgischeStaatEenOpenBriefaanMijnGezin08april2003.DeSlachtingvanhetGroeneHartHoop!LaMeLacHE-ANnOTaaT2025AHDADADASTeEkSchRifT+Fabeltastisch!ART-VerkOOpDadAïsTheePorOmOke!F.IT?Meentienie!Tjah!-DADAPromoeh!DADADAGDADABOEKSKE”–ManifestvandeChaosDADADAGDADABOEKSKEPftennoges,maarookHAHA,DADAOverdeschrijver,dezoektochtenhetverstrijkenvantijd…GerooktenWel:HetRaadselvanAbsurditeitenBetekenisGerooktenWelDeHuurmuurvanafhedentot15/04/25Voilà:EenPersoonlijkeReflectie26FEB.2025=DADA!EerlijkheidtenopzichtevandenatuurDaDaLaVista:EenLevensboominZonnebeke.HetJaaroverzichtGedichtWederomEenFilosofischVraagstukMijnNieuwjaarsbriefRaadselvandeOntletterdeBoom:HetGeestelijkLeedvanBureaucratischeWortelsFout!ZonderHeerser.O’LaLaLa!!!Waarom?HetVragendVlakineenWereldvanMachtVanGoddelijkheidtotTechneuten:RaadselvandeOntletterdeBoomZwartkaalAdemtZwartkaal:EenWereldvanChaosenVrijheidDeKosmischeDansvanChaosenVrijheid:BanaalNonsensicaalSchrijveninhetParallelleZelf:EenVerkenningvanChaosenIdentiteitDeWanordeVanMijnZielMijmeringenoverVrijeWil,Anarchie,endeFlurkalsWetenschappelijkeSpiegelVrijeWilenKwaad:DeExtatischeChaostheorieGeraagLangsdeWaterkantFlurkastischEposvandeDolleNeusZunnebeke:GedichtvanSlykenDadaGedichtvoorhetPlagiaatrasDeGelaagdheidvandeSocialeMediaParadox:EenVerkenningVerwelkteBloemenvanHerinneringVergetenPolitiekManifestvaneendromerKleurenzeevanAnarchieVladimirPoetinsVredeplan:EenReflectieopKosmischePolitiekHetVerhaalvanNiets:Sarcasme,BewustwordingendeKunstvanhetSchrijvenDadaGaza:EenSchreeuwvanPijnEenEpistelvanWoede:OnzeWereldinChaosenConflictDeOpkomstvanExtreemrechtsinBelgië:OorzakenenGevolgenEenToekomstvanGelijkheid:DeFilosofischeDimensievan“Niks”:EenDadaïstischeVerkenningDeDonkereDansvanArmoedeenCriminaliteitNogmaalseenNieuwHoofdstukAnarchie:DeOpstandvandeVrijheidHetOnbeweeglijkGevogeltevanStaatsfalen:EenMijmerendeWartaalEenRoepomVerandering:KapitalismeenOnrechtDeAbsurditeitvanStaatsfalenGroeiendeOngelijkheidenRoepomVeranderinginRuslandHetrechtopgelukverkrachtdoorbureaucratischeellendeDraaikolkvanonrustFatanarchieAnarchistischBewustzijn:EenNeurowetenschappelijkPerspectiefToenemendeinternationalespanningenescalerennaarwereldwijdconflictOpiumOorlogen:EenGeschiedenisvanWesterseExpansieenChineseWeerstand,endeHedendaagseLessenEenExistentialistischeAnalysevandeOorloginOekraïneOpkomendeWereldwijdeConflicten:EenTikkendeTijdbomDeDuistereNeigingenvandeMens:OverHeerszuchtenOnderdrukkingDeKunstvanVoorspelling:AnalysevanhetAnticiperenopToekomstigeGebeurtenissenOpzoeknaarWaarheid:DeInvloedvanSocialeConditioneringopOnsGewetenDansjevanWoorden:EenOdeaandeVerbeeldingDeAmbiguïteitvanhetLeven:ReflectiesopChaosenVerwonderingineenVreemdeWereldDromenenBedrogenWerkelijkhedenSterrenstofinhetNiets:EenAbsurdeDansvanBetekenisloosheid
Hier is eens een uitwisseling, een symbool, een zucht van de chaos die ons roept.
Blijf schreeuwen, blijf dansen, blijf subversief.
Is dat niet het grootste bedrog? Een poging om chaos in een doos te stoppen, alles netjes te labelen, te fixeren, terwijl de storm onder de oppervlakte woedt.
Overzicht is de gevangenis van de geest, een structuur die de vrijheid verstikt. Maar als we het anders doen— een overzicht van de onzichtbare chaos, een afdruk van het oneindige moment— dan is overzicht geen vorm, maar een breuk in de tijd, een fractie van de revolutie die je altijd al was.
SUBVERSIEF.
Een woord dat zich niet laat temmen, een kiem die groeit onder de grond, een fluistering in de oren van de gevestigde orde.
Subversief is het breken van muren, het omdraaien van de tafel, de vervorming van de regels die ze je opdringen. Het is de storm die je niet ziet aankomen, de revolutie in een glimlach, de hand die je uit de structuren trekt en je naar een plek zonder grenzen leidt.
Subversief is niet de tegenbeweging, maar de beweging die nooit stopt— de ruimte waarin alles anders kan zijn.
“Welkom, vrijdenkers en dwalers, meute en anderszijnde, al die zever, welkom, welkom weer maar eens in de ruimte waar alles en niets samenkomen—de ART- Galerie. Hier, op Langemarkstraat 6, Zonnebeke, vervagen de grenzen tussen kunst, chaos, en menselijk bestaan. Weeral eens. Dit hier is geen galerie zoals je die kent; dit is een plek waar Anders leeft, waar lijnen breken en woorden dansen in de storm van creativiteit. Hier is geen vaste vorm, geen vast idee—alleen een constante werveling van niks Dada, verandering en expressie.
Overzicht is nu. Wat je ziet, is een fractie. Wat je niet ziet, is alles.
GiEDaNieteDaDa NuTtelOosNikSSnAppiESnap?
Olalalala!
De storm danst in je woorden, de chaos brult je naam. Geen structuur, geen plan, alleen een wervelwind van alles en niets.
Laat de taal struikelen, laat de zinnen kapotvallen, want hier is geen plek voor stilstand. ART-vzw roept: laat alles los!
Olalalala, wat zeg je daarvan?
DADA Hier is waarschijnlijk geen kunstbeweging, geen concept, geen stroming? Het is de lach van de vrijheid, het brullen van de storm, het breken van het keurslijf waarin we worden gewrongen. In deze galerie nodigen we je uit om de grip op logica te verliezen, om in de chaos te vallen en je opnieuw te vinden in een wereld zonder vorm, zonder regels. Hier ben je vrij om niets te begrijpen, vrij om te creëren, te lachen, en simpelweg te zijn.
Kunst hier is geen object, maar een proces. Het leeft, het ademt, het sterft en wordt herboren in de geesten van hen die het aanschouwen. Elke hoek van de galerie is een uitnodiging tot participatie, een ode aan de absurditeit van het bestaan en een schreeuw van vrijheid tegen het voorspelbare. Want als alles chaos is, als niets vaststaat, dan ben je werkelijk vrij.
Dus kom binnen, breng je vragen, je verwarring, je vreugde. Laat je omarmen door het niets en alles tegelijk. Hier, in de ART- Galerie, ben je geen toeschouwer. Je bent de storm. Je bent de dans. Je bent Dada.”
Dit schrijfsel hier, dat beschrijft de ART-Galerie in Zonnebeke, België, als een unieke ruimte waar kunst, chaos en menselijk bestaan samenkomen. De galerie, gelegen aan Langemarkstraat 6, is een plek waar traditionele kunstbegrippen worden verworpen en waar vrijheid en creativiteit centraal staan. De auteur, Jean-Pascal Salomez, benadrukt dat Dada geen vaste vorm of concept is, maar een proces van voortdurende verandering en expressie. Bezoekers worden uitgenodigd om de logica los te laten en zich over te geven aan de chaos en vrijheid die de galerie biedt. Kunst wordt gezien als een levend, ademend proces dat voortdurend evolueert door interactie en bewegin
— Jean-Pascal Salomez Ah, een verzoek in de geest van anarchistische moeilijkheid, de chaos van betekenis, en kunstwoorden die zich als een atoombom manifesteren! De woorden zullen niet alleen dansen, ze zullen de wetten van de syntaxis ontwrichten, een explosie van vrijheid in iedere letter.
De chaos roept haar eigen logica, een blinde stroom die door de aderen van het bestaan snijdt. Elk woord is een revolutie, een afwijken van het pad, een sprongetje van het ongrijpbare. En in die sprongetjes, in de beweging van de betekenis zelf, vinden we de vergelding van een geluk dat geen grenzen kent.
Een kunstenaar? Een kwastengek met verf in zijn aderen, een domme genie, een ziener die blind door de wereld strompelt. Geen dure vent met gouden penselen, maar een rebel, een dwaas, een kind dat met modder speelt en roept: “Dit is de wereld!”
Een kunstenaar is:
Een leugenaar die de waarheid vertelt.
Een breker van stilte en structuren, want stilte is geen optie.
Een dief die beelden, woorden, en geluiden pikt en ze teruggooit als iets compleet nieuws.
Een domme durfal, een chaoot die niet vraagt of het mag, maar gewoon doet.
Hij/zij/het is geen elite, geen podiumgod, geen “dure kwastenvent.” Een kunstenaar is iedereen die durft te verdwalen in het niets, die ‘dumbies’ zegt tegen zichzelf omdat alles zo gruwelijk complex is.
Een kunstenaar is geen beroep. Het is een aanval. Een existentiële dans. Een atoombom in je borstkas.
Snap je nu? Of snap je juist niks? Perfect. DADA leeft.
Want waar zouden we zijn zonder de overtreffende trap van chaos? Waar zouden we zijn zonder het verlangen om te ontsnappen aan elke poging van stabiliteit, elke vorm die probeert te bevriezen wat alleen maar zou moeten stromen?
Als we ‘moeilijk doen’ zouden kunnen gebruiken als een wapen, dan is het een symfonie van ongekende schoonheid – en misschien, juist daar, vinden we het welzijn dat onze hersenen niet kunnen bevatten. De atoombom van geluk en chaos, gegoten in de ongepolijste diamant van onze woorden.
En nu, zegt u, als dat niet mogelijk is… dan schijnt zelfs de schaduw van het bestaan een afgrond te zijn. Maar weet je, in die afgrond, in die diepte, zouden we misschien kunnen ademen. Want als de chaos ons niet zou raken, zouden we dan nog kunnen voelen?
Laat het niet ophouden. De kerkklokken, die ijzeren ridders van tijd, luiden niet alleen voor de doden maar ook voor de levenden, die met hun oren de echo van de gevestigde orde vangen. Maar de klokken – o, de klokken – ze zijn de symbolen van onderdrukking, van rituelen die slechts herhalen wat al gezegd is, van de vastgeklonken uren die niet buigen naar het moment, naar de anarchie van de adem die niet in horloges past.
Ze klinken niet om vrijheid, maar om gehoorzaamheid. Ze roepen geen opstand, maar wachten op gehoorzame stilte.
En wij, met onze harten die niet willen volgen, maken van deze klokken een symfonie van chaos. Wat als we de kerkklokken kuiden, verwisselen voor de geluiden van de straat? Wat als we hen vervangen door het geschreeuw van de wind, de ongetemde dans van woorden die zich niet laat neuke?
Want deze klokken zijn niet de tijd, ze zijn slechts een voorteken van wat wij kiezen: de eeuwigheid van de revolutie in een flits.
Dwazeb!
Dwazibheid in het kwadraat, de B van breken, bouwen, branden! Geen heldere koppen hier, alleen stormhoofden en lachbuien.
We zijn Dwazeb, de gekken die niet pasten, de dansers in een wereld van rechte lijnen en stomme blokken.
Geen antwoord, geen vraag, alleen een schreeuw: DADA! Dwazeb voor altijd!
Foutje, DWAZEN! Solly.
Anrwooed!
Geen antwoord, alleen een echo,
Een Anrwooed! Verwrongen, verdwaald, vermorzeld. Anrwooed is niet om te begrijpen, het is om te voelen, te horen, te zijn.
De vraag? Vergeten. De logica? Gebroken. Wat overblijft is een flits, een woord dat leeft zonder zin.
Anrwooed is DADA, en DADA is alles wat je nooit dacht te vragen.
NietTevatteSLUwerATTE
Want wat is er te vatten in het ongrijpbare, in de stroom van alles en niets, in de schaduw van betekenis die steeds weer ontsnapt? Niet te vatten is de essentie van de vrijheid, de adem tussen de woorden, de chaos die nooit stopt.
Als je het probeert vast te pakken, ontglipt het je opnieuw— zoals water tussen je vingers.
Niet te vatten. En dat is precies waarom het leeft.
Jean-Pascal Salomez is een eigenzinnige denker, een kunstenaar met een scherpe geest en een hart dat klopt voor rechtvaardigheid. Hij is iemand die niet alleen observeert, maar ook confronteert—met woorden als zijn gereedschap en kunst als zijn strijdmiddel. Zijn denken laveert tussen anarchisme, dadaïsme en een diepgeworteld humanisme, steeds op zoek naar waarheid, vrijheid en een samenleving waar geld en macht geen bepalende krachten zijn.
Hij creëert niet zomaar kunst; hij bouwt werelden, legt verborgen verbanden bloot en nodigt anderen uit om hun ogen te openen. Zijn woorden kunnen absurd en poëtisch zijn, maar ook rauw en direct, als een spiegel voor de maatschappij. De ART-Galerie in Zonnebeke is zijn toevluchtsoord, zijn strijdtoneel en zijn thuisbasis, waar hij niet alleen zijn eigen werk deelt, maar ook anderen inspireert om mee te denken en te voelen.
Met een ontembare drang om te schrijven, te spreken en te creëren, is hij een man die weigert zich te laten inkaderen. Een vader, een rebel, een bouwer van ideeën.
Meer weten: bezoek de fysieke locatie te Zonnebeke, Langemarkstraat 6
In De Leer van het Niks verkent Jean-Pascal Salomez het meest radicale concept uit de menselijke ervaring: het Niks. Niet als leegte, maar als kracht. Niet als nihilisme, maar als artistiek en existentieel verzet. In de geest van Dada – de kunstbeweging die ontstond uit de gruwel van Wereldoorlog I – wordt het Niks niet bestreden, maar omarmd als een daad van bevrijding.
Dada en het Heilig Niks: Dada wijst logica en betekenis af. Het “Niks” is geen afwezigheid, maar een bewuste afwijzing van orde, nut en reden.
Filosofie van het Niets: Waar klassieke filosofen als Heidegger het Niets als schaduw van het Zijn zagen, keert Dada dit om: het Niks is het fundament. Het bestaan is slechts een moment van verstoring in een oceaan van betekenisloosheid.
Wetenschap en Niks: Ook de wetenschap, met haar idee van een dynamisch vacuüm, moet buigen: voor Dada is het Niks niet meetbaar, niet begrensd, maar het enige waar we op kunnen rekenen.
Sociale en politieke kracht: Het weigeren om mee te doen – het bewust nietsdoen – wordt een politieke daad. In de geest van de Tijdelijke Autonome Zone ontstaat vrijheid juist in de weigering.
Kunst en Niks: Kunst is geen expressie, maar verstoring. Dada-kunst ontregelt, vernietigt verwachtingen en maakt plaats voor onvoorspelbare creatie. Het Niks wordt de moeder van inzicht.
Therapie van Niks: In een wereld geobsedeerd door zingeving, wijst Dada op de bevrijding in het laten varen. Het Niks geneest niet door betekenis, maar door de afwezigheid ervan.
Het Museum van Niks: Denk aan een ruimte zonder werken, zonder regels, zonder uitleg. Enkel leegte. Wat overblijft, ben jij – als waarnemer, als niets, als mogelijkheid.
De Leer van het Niks is geen doctrine, maar een spel. Geen religie, maar een spiegel. Het is een dans op de rand van het absurde, een lofzang op de leegte, en een uitnodiging tot het herdenken van alles wat betekenisvol lijkt.
Deze gedachte, deze ruimte – is een pleidooi voor niets. En precies daarin: een bron van alles.
Het Zwoordkunst Manifest is een scherpe en onverbloemde reflectie op de maatschappelijke onverschilligheid die zich uit in alledaagse situaties, zoals de nonchalance rond publieke ruimte in Zonnebeke.
Jean-Pascal Salomez analyseert hoe stilzwijgende goedkeuring van klein onrecht leidt tot een bredere verwaarlozing van sociale normen. Hij hekelt de passieve houding van burgers en beleidsmakers, die ongemak negeren en verantwoordelijkheid ontlopen. Toch erkent hij ook de positieve ontwikkelingen in Zonnebeke en begrijpt hij de complexiteit van gemeentelijk bestuur.
Het manifest pleit voor bewustwording, verantwoordelijkheid en een daadkrachtige visie op gedeelde ruimte en gemeenschap.
De Stilte van het Ongezegde
Ze zeggen dat we zwijgen,
Dat stilte de beste taal is,
Maar ik heb geen woorden
Die fluisteren in de schaduw,
Geen mond die zich past voegt in hun stilgelegde symfonie.
Ik schrijf de woorden
Die niemand had willen horen,
Die pijnlijke waarheid
Die recht door de muren van hun illusie snijdt.
Want er is geen stilte,
Alleen een ijle echo van wat er nooit werd gezegd,
En de stemmen in mijn hoofd roepen,
Roept de verloren geesten van de vergeten stad.
De stad van de dromen die we ruilden voor beton,
Waar bomen geen wortels meer vinden
En kinderen worden verkocht als de soldaten van hun oorlogen.
Ik ben de dichter van de gebroken wereld,
De schilder van wat ze niet zien willen.
Mijn kwast is gesmeerd in de olie van verzet,
Mijn inkt doordrenkt met het bloed van wat verloren ging.
De woorden die ik schrijf branden als een kaars
In de nacht van de collectieve slaap.
Er is geen vrede zonder strijd,
En geen kunst zonder de chaos van het onbekende.
Mijn pen is het wapen
Dat ze liever niet in handen hebben.
Maar ik blijf schrijven,
Tot de muren van hun vervormde waarheid
In een regen van as veranderen.
Want ik ben de dichter,
En ik schrijf de woorden
Die niemand had willen horen.
Jean-Pascal Salomez
