De mens is het wreedste, meest egoïstische, en fundamenteel oneerlijkste dier welke op de aarde rondloopt!

De meeste mensen onder ons zijn trots op zichzelf omdat ze zich eerlijk en betrouwbaar vinden. De werkelijkheid laat zien dat ze fundamenteel oneerlijk zijn. Mijn ervaring is dat veel mensen zonder meer in staat zijn een leugen te vertellen of een waarheid te verbergen terwijl ze van zichzelf blijven geloven dat ze eerlijke mensen zijn. Er zijn altijd wel moeilijke situaties die kunnen worden opgelost door een beetje oneerlijk te zijn. Leugentjes voor bestwil zijn echter de groeistoffen voor extreme oneerlijkheid die uiteindelijk het vertrouwen kapot maakt. Oneerlijkheid is eigenlijk een vorm van mishandeling. Oneerlijk zijn tegen iemand betekent dat ze niet van belang zijn. De dingen worden zelfs nog ongezonder wanneer dit zich voordoet in een wrede en koude stilte. Want het slachtoffer weet niet hoe hij dit moet interpreteren.

We moeten erkennen dat het kwaad in elk van ons aanwezig is.

Oneerlijkheid middels emotionele mishandeling is een proces van psychologische vernietiging waarin de emotionele kracht van een persoon volledig geschonden wordt. Het is zeer de vraag of er ooit een tijd zal komen dat we ons zullen schamen voor onze oneerlijkheid ten opzichte van mens en dier. Dat we hoofdschuddend zullen terugdenken aan het oogluikend toegestane leed verricht met ons medeweten. De mens is niet meer de vasthoudende entiteit, voortgedreven door de zorg voor zijn directe omgeving. De mens heden ten dage is een fundamentele oneerlijke eenheid van  kwaad geworden dat oneerlijk kan zijn op een legale manier, gedwongen om zich aan een maatschappij aan te passen, met zulke uitgebreide grenzen, dat zijn zelfgevoel is weggezakt en zijn persoonlijke doelen hem vaak nutteloos voorkomt en slechts dient om te overleven en geld te verdienen. Onze ogen hiervoor sluiten is ongepast en niet toelaatbaar. Toch doen we het elke dag weer. We leven blijkbaar in een wereld waarvan we geneigd zijn de grenzen constant te overschrijden.

Het bijstander effect

Een bekend voorbeeld dat beklemmend aantoont dat we eigenlijk allemaal alleen staan en fundamenteel oneerlijk zijn is het bijstander effect, Een duidelijk signaal dat er met de huidige samenleving heel wat aan de hand is is het geval van Kitty Genovese. Het verhaal luidt als volgt: Deze vrouw werd midden op straat vermoord door een man. Deze aanval zou ongeveer 30 minuten geduurd hebben. 38 mensen waren tijdens de aanval langsgelopen zonder ook maar iets te doen.

Oneerlijkheid heeft dezelfde kenmerken als het bijstander effect. We vertellen onze omgeving wat we willen dat ze geloven en kijken de andere kant op voor de problematiek zoals ie is. In mijn persoonlijke kring is eerlijkheid een must maar ik moet toegeven dat die persoonlijke kring uit slechts vijf mensen bestaat, incluis mezelf dan nog wel. En het is ook zo dat ik de werkelijkheid die ik in werkelijkheid zie verborgen houd voor mezelf. Dat ik graag wil dat mijn kennissenkring eerlijk en betrouwbaar s maakt van mij daarom nog geen manipulatief persoon. Het betekent echter wel dat ik weet wat ik wil en al voldoende tijd verspilt heb aan mensen die het niet eens waard zijn. Het begrenzen van het geduld kan ervoor zorgen dat we alleen tolerant zijn ten opzichte van dingen die dit verdienen. En gelukkig maar want dagen, maanden, of jarenlang opgescheept zitten met leugenaars, arrogante mensen en mensen die duidelijk niet het beste met me voor hebben, is ook niet bepaald geweldig.

Als ik alles goed bestudeer om mij heen dan lijkt het  of de maatschappij me voortdurend vertelt dat we onszelf als een gewaardeerd merk moeten presenteren, dat zo aantrekkelijk als mogelijk moet lijken naar anderen toe. We moeten een vlekkeloos profiel bezitten vol schone schijn. We moeten onszelf verkopen alsof we een product zijn dat net uit de verpakking komt. Daartoe worden alle middelen ingezet opdat het product die we zijn kan verkocht worden.