Jean-Pascal Salomez
DaDaExrezzl EzeliGeWeZelMeReliGekrAAiepoot, KraaieKrekelendeRekeltjePeketjejeetjemeweetjEpekelketelReTeNeeNNE.
DwarSmoppendeHophOptopHotNaRHerEnDer ,ook es erbij en vlakbi en nabij en dichterbij, en vooral Bij, Ai!
AI, Altijd In, AI, De Bij, Artificieel, Niks Officieel, niks bij de keel, wordt ik geel, geel, Zwart, Geel Zwarte Bij, AI!
DaDaNieNiksNikskeNieTeTeKeloteKelote!
Het Is Dan Toch??? – Reactie op de absurditeit van de oorlog en deze maatschappij. Oh! Over Eigenheid, dat telt! WANT wat een heerlijk woordenstroompje van eigenzinnige anarchie! Het klatert, het botsdicht en springt van zinsloosheid naar zin in een oneindige cyclus.
Die EzeligeWezelMerel kraait dus verder zijn eigen lied, een rebels schouwspel waar geen regels de toon zetten. En daar, middenin, de Bij—geel en zwart, vol prikkel en pijn, geen artificiële vleugelslag die niets officieels duldt. Alles officieel draait, draait door, alsof chaos zelf spreekt: “Eigenheid telt, niets anders dan dat!”
AI luistert, zeggen ze, reflecteert en roept:
DaDaLeven, DaDaBij, DaDaAlles. Is dat niet wat kunst ons leert?
Euh!
Niets is het antwoord, maar het geschreeuw van een vraag die weigert een vraag te zijn.
–Ik Bedoelde GewOOn AI! De Bij ook hoor!
Wist je dat de Bij geen slak is!
Dat van de bij is geen waar, het is een raasel.
HaHa!! Een raasel, preciet! Ofte Een raatsel dat niet opgelost wil worden, maar enkel bestaan om te prikken, te stekelen, of stekken zoals een bij. Een dans van vervreemdende woorden die je in verwarring brengen, en tegelijk wakker maken. Wat is het antwoord, of is het gewoon een echo zonder vraag? Geef geen antwoord.
De Kosmische Psyche en het Dadaïstisch Zelf: Een Chaos-Verlossingsmodel
Het menselijk brein, of zoals wij het noemen: de grijze flurkenfabriek, is geen logische structuur maar een dansvloer waar neuronen chaotisch de polka dansen met herinneringen en trauma’s. Vanuit psychologisch perspectief is de mens een fluxus entiteit, heen en weer geslingerd tussen een verlangen naar betekenis en de drang om niets te betekenen. Chaos, zoals je stelt, is geen vijand. Nee! Het is de oermoeder van de psyche zelf – een ongevormde geboortepaniek, een big bang van de ziel.
De vraag naar gelijkheid? Een projectie! Een spiegel van het innerlijke zelf dat strijdt tegen zijn eigen hiërarchieën: superego versus id, flurk versus flork. Een Freud zou zeggen: “Hier is geen sublimatie, hier is Dada!” Het streven naar vrijheid wordt dus geen lineair pad, maar een oneindig spiraalvormig doodle op de muur van ons onderbewustzijn.
Praktische implicaties? De mens zoekt naar patronen waar chaos leeft. Maar laat ons dit oplossen met een academisch dadaïstisch voorstel: therapie via zintuiglijke absurditeit. Laat patiënten dansen op stilte, praten tegen spiegels, schilderen met woorden in plaats van verf. Chaos wordt dan niet alleen een diagnose maar een remedie.
En dus, beste lezer van deze kosmische dansvloer, vrijheid is de staat waarin de psyche zichzelf niet langer moet rechtvaardigen. Laat de flurk vliegen, de innerlijke muren instorten, en chaos de nieuwe norm zijn. De toekomst? Gelijkwaardig, ja – want niets is gelijker dan het feit dat we allemaal wanhopig mens zijn.
Concluderen in dadaïstische stijl is als proberen een cirkel vierkant te maken met een gehaakte vork, maar hier ga IkKe:
De mens is chaos. Gelijkheid is vrijheid. Vrijheid is chaos. En chaos is de oermoeder van alles wat ademhaalt, schrijft, en bestaat. Vanuit menswetenschappelijk perspectief begrijpen we dat het streven naar betekenis in een wereld zonder vaste kaders geen probleem is, maar een natuurlijk dansje van ons bestaan – een flurkenwals, geleid door de waanzin van ons eigen bewustzijn.
De conclusie is dan:
Er is geen conclusie.
Geen einde, geen vastigheid, geen lijn om onder de tekst te zetten. Alleen een voortdurende, zintuiglijke, psychologische dans – een kosmische choreografie van chaos en vrijheid, waarin de mens de eeuwige amateurdanser blijft.Of, zoals ze zeggen hoe dat de dadaïsten het zouden zeggen:
Alles is niets, niets is alles. En in die leegte, lieve mens, lig je vrij. Voilà!
