Daarom dit schrijven als een pleidooi voor elke jongere. Zolang het goed gaat op school, ze hun sociale afspraken nakomen, interesses blijven houden in andere wereldse zaken, is er helemaal niets aan de hand. Duidelijkheid biedt veiligheid en dat is wat kinderen nodig hebben. Een kind verwijten dat het grenzen opzoekt is zoiets als het kind verwijten dat het kind is. Door het testen van die grenzen weten kinderen te ontdekken welke waarden en normen echt belangrijk zijn in het hedendaagse leven.

Zelf leef ik nog slechts volgens de wet van oorzaak en gevolg en besef en weet precies dat er vroeg of laat een ogenblik is dat vanzelf het gewenste met zich mee zal brengen. Wanneer ik welk gebeuren dan ook vanuit deze houding benader kan al het gewenste plaats vinden.

Ik heb althans geleerd dat ik voor mijn mislukkingen geen schuld hoef te dragen, dat ik ze moest doormaken. De gedachte die ik nu koester is een macht. Hij is even werkelijk als een motor met honderden paardenkrachten. De gedachte, de twijfel van een filosoof, het in de hersenen van een volksmenner opbruisende, dat onzichtbare iets dat zich bij me hoogstens in het boos fronsen van mijn voorhoofd aftekent, is in staat bastions omver te werpen, tronen te doen vallen, legers op de vlucht te drijven, koningen op het schavot te brengen.

De kracht van een gedachte kan genezen of doden en heeft wonden in mij doen helen die geen enkele balsem konden genezen. De gedachte en de hoop was het geneesmiddel. En nu zoekt diezelfde gedachte en hoop in mij nieuwe wegen. Zo kom ik tot die scheppende kracht om vertrouwen te vinden in de toekomst. Het vertrouwen in de toekomst is de maatstaf voor alle mogelijkheden.

De wonderbaarlijkste ontdekkingen en uitvindingen zijn enkel gelukt door mensen die rotsvast in de toekomst geloofden. Er ligt een onmetelijke kracht in het vertrouwen op de toekomst, die geweldige macht, die het de mensen mogelijk maakt te volharden in zijn besluiten, die zijn moed sterkt en steeds weer opnieuw doet ontplooien, die ook in gevallen waarin zijn naaste omgeving hem verlaat, het volste vertrouwen in het uiteindelijke slagen wakker houdt. Al het goede dat in de wereld bereikt werd vond zijn oorsprong in dromen, wensen en verwachtingen. Een dergelijk geloof en vertrouwen in de toekomst vervult me met een kracht dat onweerstaanbaar is.

Dit geloof en vertrouwen verlost mij voor een groot deel uit mijn lijden.

En mogelijk gaat deze mens met deze bewustwording een nog mooiere werkelijkheid tegemoet. Steeds heb ik naar innerlijke rijkdom gestreefd. Geweldige innerlijke stormen hebben de krachten in mij losgemaakt om me over duizenden hindernissen heen bij deze bewustwording te brengen. Zoals de primitieve mens ooit het besef leerde kennen, zo erkent deze tegenwoordige mens dat hij door zijn eigen gedachten zijn eigenste lot kan bepalen. Vele jaren had ik nodig aan ontwikkeling om de kracht te vinden die me naar dit besef leidde. Nu is het zover en ben ik eens met mezelf en toch anders …

Omdat alles wat geschiedt wijs en goed is en steeds mijn opwaartse ontwikkeling en vervolmaking dient.

Soms lijkt de toekomst dreigend en duister. Er was een tijd in mijn bestaan dat er mij niets meer restte dan na te denken ofté mijn tijd uit te zitten. En terwijl men zijn tijd uit moet zitten gaat men wroeten. Toen kwam ik erop dat ik al sinds mijn kindertijd met heel wat conflicten en eenzaamheid zit, met mensen om mij heen die vaak mijn gevoelens niet eens begrepen of waardeerden. Er waren tijden dat ik ermee leefde; een beetje huilen en een beetje vertrouwen dat op een dag … Soms dacht ik aan zelfmoord en stelde mij dan voor hoe iedereen spijt zou hebben van hoe hij of zij zich ten opzichte van mij hadden opgesteld. Het was moeilijk om niet aan uitzichtloze manieren te denken om eruit te komen.

En nu weet ik ook dat er niets is dat meer pijn doet dan een droom dat gekraakt wordt, een hoop dat sterft, een toekomstbeeld dat weer duister dreigt te worden.