Het maken van straatfoto’s van willekeurige personen kan juridisch gezien ingewikkeld zijn, omdat het portretrecht van kracht is. Het portretrecht beschermt het recht op privacy en de persoonlijke levenssfeer van mensen. In de meeste landen hebben mensen het recht om zich te verzetten tegen publicatie van hun portretten zonder hun toestemming.

In Nederland geldt dat voor straatfotografie geen toestemming nodig is van de gefotografeerde personen, tenzij deze personen herkenbaar in beeld zijn en er sprake is van een redelijk belang. Bij redelijk belang kun je bijvoorbeeld denken aan journalistieke of wetenschappelijke doeleinden. Als straatfotograaf dien je daarom altijd rekening te houden met de privacy van de personen die je fotografeert. Het kan dus verstandig zijn om toestemming te vragen voor het maken en publiceren van portretten.

In het stuk wordt kort beschreven hoe de fotograaf omgaat met het portretteren van daklozen. Het is goed om te benadrukken dat daklozen vaak kwetsbare personen zijn die extra bescherming verdienen. Het kan daarom ongepast zijn om daklozen te fotograferen zonder hun toestemming. Ook al zijn ze publiekelijk zichtbaar, daklozen hebben vaak al genoeg te stellen met hun situatie en hoeven niet ongevraagd in de schijnwerpers te staan.

Als je toch daklozen wilt fotograferen, is het belangrijk om altijd toestemming te vragen en de privacy van de daklozen te respecteren. Verder is het belangrijk om niet te vergeten dat dakloosheid een complex en gevoelig onderwerp is, en dat het belangrijk is om deze mensen met respect te behandelen en hun verhaal serieus te nemen. Het maken van portretten kan daarbij helpen, maar doe dit altijd met zorg en respect voor de persoon in kwestie.