De Sint gooit al es wat weg.
Categorie: Gedichten
Alle gedichten zijn biografisch
Als ik zou kunnen dromen
Buiten in het donker is een wenkende kaars
Terwijl ik kan denken, terwijl ik kan praten.
Terwijl ik kan staan, terwijl ik kan lopen.
Terwijl ik kan dromen over hoe mijn droom uit kan komen.
Punt, komma, uit!
Dit moment lijkt het leven een flirt met de dood.
Gekwetst en onbegrepen sta ik alleen op dit front.
Dichtgeklapt en afgezonderd als een lappenpop.
Ondertussen denkend hoe me mij als een dier probeert af te slachten.
Iedere klank beschuldigt
Opgerold als een versleten lappenpop
Lig ik bang te luisteren
Het grijs doorkliefde mijn hoofd
Ik wil huilend mijn oren bedekken
Het ik houdt op lief te hebben
Oorspronkelijk, volkomen zelfgenoegzaam, narcistisch libinaal egoïsme beschermt
Het nog hulpeloze kind
Het nauwelijks te onderscheiden object
Het vaak onbewust geregistreerde gelijkenis met loeder
Wie de duivel aait
Wie zal ze verbrijzelen met ene
Terwijl men bespeurt
Het welk van God zelf gegeven werd
Waar zij te ver gaan
De wraak van de clown
Bewogen krampachtig
De vlucht van de uitzonderlijke
De gehandicapte kloothommel
De demoniserende clown
In een versleten narrenkostuum
Leven met de waarheid
Cyclussen catachesen
Openbaren werkelijkheid
Onlosmakelijke eenheid
Losjes onsamenhangend geheel
Lig stil, beweeg niet
De wereld vervaagt
Leun voorover
Krom je lichaam
Gooit zijn handen uit