Voetstappen in de lucht,
een schilderij van niets,
een dans zonder muziek,
de pen is mijn sabel,
het toetsenbord mijn vergif.

Laten we praten over niets,
de aarde is een opgeblazen ballon,
de lucht is leeg, maar vol van woorden,
de kerken? Verdwijnen in de chaos,
een echo van de tijd die vergeten werd.

Wat is waarheid?
Een gedicht dat je niet begrijpt,
een mond vol stenen,
een horizon die zich uitstrekt zonder begin.
Schrijf, schreeuw, luister!
Zij die spreken zonder geluid,
zij die zwijgen zonder te horen.

De Gita? Een verhaal in de regen,
woorden die dansen zonder voeten,
Krishna lacht, maar waarom?
Is de strijd niet altijd een lach
van iemand die alles verliest,
omdat het niets is dat blijft?

Karma? Onmogelijk,
acties zonder reacties,
als een klok zonder tijd,
handen die geen vingers hebben,
de wereld draait, maar ik ben stil.

Vecht! Vecht zonder doel,
want de strijd is het doel,
de pijn een lach,
de dood een voetnoot in een zin
die geen einde kent.

Dada! Het is de lucht,
de lucht is de strijd,
de strijd is de leegte,
en de leegte is alles.
Bouw een huis van rook,
brul de woorden in de wind,
en kijk naar de maan die nooit schijnt!