Jean-Pascal Salomez
Veel DaDa in de Schaduw van Bureaucratie
Afzien van revolte, een concept op zichzelf. Het einde van het kalenderjaar, dat synoniem staat voor een cyclisch begin, biedt geen garantie voor verandering. Of toch? Laat ons stellen van niet. De noodzakelijkheid om los te laten wat heilzaam zou kunnen zijn, is een paradox die zich telkens herhaalt. Overbodig. Een concept dat reeds in alle vormen is uitgewerkt, van dialectisch tot dogmatisch.
DaDa, echter, biedt een ontologische ontsnapping. De ART-Galerie, een metafoor voor ambitie, herinnering en reconstructie. Mijn droom. Een narratief dat voortkomt uit de esthetische ruïnes van vorige pogingen—deze keer niet tot destructie gedoemd. Ditmaal met schoonheid en gastvrijheid als epistemologische kern.
En toch. Bureaucratie loert, een klerikale Hydra die zich voedt met formulieren. Wat baat het te streven naar wat zichzelf voortdurend aan banden legt? De Galerie balanceert op de liminale grens van opening, gevangen in de administratieve interpunctie van het “bijna.”
Maar daar, in Zonnebeke, naast de kerk—een ruimte geladen met de semiotiek van mijn jeugd. De geografie van mijn verleden, nu herbestemd als locus voor artistieke expressie. Ik, als levensboom, met wortels in herinnering en takken reikend naar wat is en niet is.
DaDa Ergo Sum. DaDa Bananas! Een absurdistische conclusie, passend binnen een dadaïstisch paradigma: de ironische viering van een systeem dat zichzelf voortdurend saboteert. Chaos wordt kunst. Kunst wordt bureaucratie. Bureaucratie wordt… banaan? Misschien. Maar zeker: DaDa.
“Kunst leeft niet in vastomlijnde regels, maar in de chaos waar schoonheid zich hersticht.”
Een plek waar chaos en orde samenkomen, waar de verhalen van onze tijd zich vertalen in visuele expressie, en waar kunst de kracht heeft om de gevestigde grenzen van denken en voelen te doorbreken.
Van jeugdherinnering tot levensboom
De locatie van de galerie is geen toeval. Zonnebeke, de plek waar de kunstenaar zijn jeugd doorbracht, vormt nu het decor voor zijn volwassen visie. Een levensboom, diep geworteld in herinneringen en omzwervingen, reikt nu naar de toekomst. Elke hoek, elk plekje van het dorp herbergt een fragment van een verleden dat niet verloren is, maar integendeel de grondslag vormt voor wat komen gaat.
“Vele plaatsjes in dat Zonnebeke waren mijn speeltuin, en nu, op latere leeftijd na vele omzwervingen, sta ik hier weer.”
DaDa La Vista – De ART-Galerie in Zonnebeke
Ontdek, Verlies Jezelf en Vind Betekenis
De ART-Galerie is een ruimte waar chaos en schoonheid samenkomen, waar kunst niet alleen iets is om te aanschouwen, maar een uitnodiging om de wereld opnieuw te verkennen. Het is een plek waar geen vaste paden zijn, geen definitieve antwoorden, maar waar kunst de mogelijkheid biedt om betekenis opnieuw te geven aan wat we zien.
Adres en Contact
Jean-Pascal Salomez
Langemarkstraat 6
Zonnebeke, België
BTW-nummer: BE 0824 164 557
De ART-Galerie is een ruimte die niet alleen kunst presenteert, maar kunst als een bevrijdende kracht erkent. Hier worden ideeën en concepten niet enkel gedeeld, maar gecreëerd in een voortdurende dialoog tussen chaos en schoonheid, verleden en toekomst, denken en voelen.
Een Blik Vooruit
DaDa La Vista: de toekomst begint nu, weeral eens, in Zonnebeke. Niet Morgen, Maar Nu!
En ik, ik ben dus Jean-Pascal Salomez, een vader, een denker en een bouwer. Welkom in mijn wereld. Mijn leven draait om verandering – niet om alles te verwerpen, maar om te herzien, te herwaarderen en opnieuw te creëren. Ik geloof in de kracht van transformatie, niet door destructie, maar door de moed om te bouwen aan een wereld die beter, eerlijker en creatiever is.
Mijn inspiratie komt uit mijn overtuigingen en ervaringen. Ik geloof dat echte wijsheid niet wordt gevonden in papiertjes of titels, maar in het leven zelf – in het doorzien van de cycli van herhaling en het vinden van nieuwe manieren om ermee om te gaan. De ervaringen die mij gevormd hebben, geven me de kracht om anders te denken en anders te handelen. Ze laten me zien dat verandering niet begint met grootse gebaren, maar met kleine, betekenisvolle stappen.
Als vader wil ik mijn kinderen laten opgroeien in een wereld waar creativiteit en vrijheid centraal staan. Ik wil hen leren dat ze niet worden gedefinieerd door wat ze bezitten, maar door wie ze zijn. Dat ze mogen dromen, falen en opnieuw mogen proberen. Mijn roep om verandering is een uitnodiging aan hen – en aan de wereld – om niet vast te houden aan wat is, maar om samen te bouwen aan wat kan zijn.
Ik geloof in gemeenschap en in de kracht van samenwerking. Voor mij gaat verandering niet over breken, maar over verbinden – over samen een nieuwe weg vinden. Het anarchistische gedachtegoed dat mij inspireert, draait niet om chaos, maar om het respecteren van de waarde van ieder individu en het vertrouwen in de kracht van solidariteit.
Mijn leven is een zoektocht naar betekenis, een voortdurende oefening in het vinden van balans tussen wat ik zie en wat ik wil zien. Ik ben niet iemand die genoegen neemt met de status quo. Ik wil blijven creëren, blijven groeien, en blijven leren. Verandering is voor mij niet het einde van iets, maar het begin van alles.
